Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Kalaga-Gajewska (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 28 października 2008 r. sprawy ze skargi W.C. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej postanawia odrzucić skargę
W.C. pismem procesowym z dnia [...] r. (nadanym w tym samym dniu listem poleconym w Urzędzie Pocztowym Ż.) wniósł skargę bezpośrednio do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. z dnia [...]r., Nr [...], utrzymującą w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w B.-B. z dnia [...]r. Nr [...] o odmowie wydania decyzji stwierdzającej u W.C. chorobę zawodową [...].
Zaskarżona decyzja została prawidłowo doręczona stronie w dniu [...]r., co wynika ze zwrotnego potwierdzenia odbioru znajdującego się w aktach sprawy i zawierała stosowne pouczenie o możliwości jej zaskarżenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach za pośrednictwem Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K.
Sąd w dniu [...]r., mając na uwadze treść art. 54 § 2 ustawy z 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie p.p.s.a., przesłał skargę W.C. do Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K.
W odpowiedzi na skargę organ odwoławczy merytorycznie ustosunkował się do zaprezentowanych w niej zarzutów i wniósł o jej oddalenie.
W toku postępowania sądowego prawomocnym postanowieniem tut. Sądu z dnia 15 lutego 2008 r. odmówiono W.C. przywrócenia terminu do wniesienia skargi oraz postanowieniem z dnia 16 kwietnia 2008 r. umorzono postępowanie w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych i ustanowiono dla niego pełnomocnika procesowego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Stosownie do postanowień art. 53 § 1 p.p.s.a., skargę do sądu administracyjnego wnosi się w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia stronie rozstrzygnięcia w sprawie. Nadto, w oparciu o art. 54 § 1 p.p.s.a. skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi.
Bezspornie w rozpoznawanej sprawie termin do wniesienia skargi upłynął z dniem [...]r. ([...]), czyli w trzydziestym dniu terminu, liczonego od dnia doręczenia skarżącemu zaskarżonej decyzji.
Z analizy akt sprawy wynika tymczasem, że skarżący złożył skargę bezpośrednio do tut. Sądu.
Zauważyć przy tym należy, iż zaskarżona decyzja zawierała prawidłowe pouczenie, iż skargę należy wnieść w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia za pośrednictwem Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w K. Skoro zatem skarżący wbrew wyraźnemu pouczeniu skierował skargę do tut. Sądu, to za datę nadania skargi należało przyjąć datę jej przekazania właściwemu organowi, tj. dzień [...]r. Jak wskazuje bowiem orzecznictwo, w przypadku wniesienia skargi bezpośrednio do sądu administracyjnego lub też za pośrednictwem organu administracji publicznej innego niż ten, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi, sąd ten powinien ją przekazać właściwemu organowi administracji publicznej. Wówczas o zachowaniu terminu do wniesienia skargi decyduje data nadania skargi przez sąd (organ administracji publicznej) pod adresem właściwego organu administracji publicznej (postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 21 marca 2006 r., sygn. akt II SA/Bk 131/06, Lex nr 284737).
Tymczasem w rozpatrywanej sprawie ostatnim dniem skutecznego wniesienia skargi był dzień [...]r.
Stosownie do postanowień art. 86 § 1 p.p.s.a. strona, która nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, może wystąpić z wnioskiem o jego przywrócenie. Skarżący skorzystał z tego prawa i wystąpił z takim wnioskiem. Jednakże mając na uwadze powołane powyżej prawomocne orzeczenie tut. Sądu i nie przywrócenie skarżącemu terminu do wniesienia skargi uznać trzeba, że dzień [...]r. był ostatnim dniem skutecznego wniesienia skargi. Tym samym skarżący czynności tej dokonał z siedemdziesięciojednodniowym przekroczeniem ustawowego terminu do jej wniesienia.
Zgodnie z art. 58 § 1 pkt 2 ustawy p.p.s.a. Sąd taką skargę odrzuca.
W tym stanie rzeczy, stosownie do postanowień art. 58 § 1 pkt 2 i § 3 p.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji.