Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miasta K. w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Miasta K. w kwestii wniosku o przyznanie skarżącej prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych
Sentencja

Starszy referendarz sądowy w Wojewódzkim Sądzie Administracyjnym w Gliwicach Andrzej Majzner po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi B. H. na uchwałę Rady Miasta K. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasad wynajmowania lokali wchodzących w skład mieszkaniowego zasobu Miasta K. w kwestii wniosku o przyznanie skarżącej prawa pomocy w zakresie obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych postanawia: 1. oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy;

Uzasadnienie strona 1/2

Wyrokiem z dnia 15 listopada 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę w niniejszej sprawie.

Następnie, w dniu 2 lutego 2018 r. B. H., reprezentowana przez radcę prawnego J. C. wniosła skargę kasacyjną od powyższego orzeczenia, w treści której zawarty został wniosek o zwolnienie strony od kosztów sądowych. Do skargi kasacyjnej dołączony został urzędowy formularz wniosku o przyznanie prawa pomocy, w którym skarżąca powołała się na trudną sytuację życiową i kłopoty zdrowotne oświadczając, że gospodaruje samotnie (jej małżonek złożył do Sądu pozew o separację) i nie posiada żadnych zasobów finansowych, nieruchomości ani przedmiotów o wartości przekraczającej 5.000 zł.

Nadto wnioskująca wywiodła, że jej miesięczny dochód netto wynosi "średnio około 4.000 - 5000 zł", nie wskazując tytułu z jakiego środki te uzyskuje. Wskazała przy tym, że ponosi miesięczne koszty z tytułu opłat za mieszkanie i tzw. media (850 zł), wyżywienia (900 zł), zakupu środków czystości (200 zł), zakupu podstawowej odzieży (200 zł), a poza tym wydatkuje 120 zł na przejazdy, odpowiednio 200 zł i 1.200 zł na prywatne wizyty u dwóch specjalistów, 300 - 400 zł na zakup leków i dodatkowo opłaca wizyty u trzeciego lekarza specjalisty (200 zł na kwartał, co daje średnio na miesiąc niecałe 70 zł).

Rozpoznając wniosek zważono, co następuje.

Stosownie do treści art. 243 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., stronie na jej wniosek może być przyznane prawo pomocy. Zgodnie zaś z art. 245 § 1 tej ustawy, prawo pomocy może zostać udzielone w zakresie częściowym lub całkowitym.

W tym miejscu trzeba podkreślić, że niniejszy wniosek skarżącej należało rozpoznać z uwzględnieniem faktu, iż prawomocnym postanowieniem z dnia 18 listopada 2016 r. (wydanym pod sygn. akt IV SO/Gl 24/16) oddalono jej wcześniejszy wniosek o przyznanie prawa pomocy - także odnoszący się do sprawy niniejszej, również obejmujący swoim zakresem zwolnienie od kosztów sądowych. Zgodnie zaś z art. 164 p.p.s.a., postanowienie wydane na posiedzeniu niejawnym wiąże od chwili, w której zostało podpisane wraz z uzasadnieniem, zaś stosownie do treści art. 165 tej ustawy, postanowienia niekończące postępowania w sprawie mogą być uchylane i zmieniane wskutek zmiany okoliczności sprawy, chociażby były zaskarżone, a nawet prawomocne. W świetle przywołanych uregulowań, ewentualne uwzględnienie nowego wniosku strony stanowiłoby odstąpienie od oceny sformułowanej w powyższym postanowieniu, a to byłoby możliwe tylko w przypadku zmiany okoliczności stanowiących przesłankę rozstrzygnięcia podjętego w tym akcie w aspektach mających znaczenie z punktu widzenia treści art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.

Zdaniem rozpoznającego wniosek, zmiany do jakich doszło w międzyczasie w sytuacji materialnej skarżącej nie stanowią podstawy do wydania innego rozstrzygnięcia, niż to, które zawarto w cytowanym wyżej postanowieniu z dnia 18 listopada 2016 r., albowiem także jej aktualna sytuacja materialna nie uzasadnia zwolnienia od kosztów sądowych.

Strona 1/2