Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Teresa Kurcyusz-Furmanik po rozpoznaniu w 6 maja 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E.S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych w kwestii wniosku pełnomocnika strony skarżącej o przyznanie wynagrodzenia tytułem nieopłaconej pomocy prawnej postanawia: przyznać i wypłacić z sum budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach na rzecz adwokata P.M. wynagrodzenie wraz z należnym podatkiem od towarów i usług w łącznej kwocie 292,80 zł (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote 80/100) tytułem zwrotu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu.
Wyrokiem z dnia 6 maja 2009 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach oddalił skargę E.S. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zasiłku dla bezrobotnych.
Postanowieniem z dnia 5 stycznia 2009 r. Sąd uwzględnił wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia dla niej adwokata z urzędu. Okręgowa Rada Adwokacka w K. wyznaczyła dla niej pełnomocnika z urzędu w osobie adwokata P.M.
Ustanowiony w sprawie pełnomocnik na rozprawie w dniu 6 maja 2009 r. wniósł o przyznanie kosztów zastępstwa adwokackiego z tytułu nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu, oświadczając jednocześnie, iż koszty te nie zostały opłacone w części, ani w całości.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do brzmienia art. 250 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej p.p.s.a., wyznaczony w ramach przyznanego prawa pomocy pełnomocnik procesowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady przyznania wynagrodzenia reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348). W myśl § 2 ust. 1 i 3 tego rozporządzenia zasądzając opłatę za czynności adwokata z tytułu zastępstwa prawnego, sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy, a także charakter sprawy i wkład pracy w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia. W sprawach, w których strona korzysta z pomocy prawnej udzielonej przez adwokata ustanowionego z urzędu, przyznane stosownie do ust. 1 wynagrodzenie podwyższa o stawkę podatku od towarów i usług, obowiązującą w dniu orzekania w tym przedmiocie.
Zgodnie z brzmieniem § 18 ust. 1 pkt 1 lit. c cytowanego rozporządzenia, za zastępstwo procesowe przed sądem I instancji adwokatowi przysługuje stawka minimalna w wysokości 240 zł. Stosownie natomiast do § 20 cytowanego rozporządzenia, wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej powinien zawierać oświadczenie, że nie zostały one zapłacone w całości lub części.
W niniejszej sprawie pełnomocnik skarżącej na rozprawie, w której brał udział, złożył oświadczenie, że koszty pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu nie zostały zapłacone w całości, ani w części.
Zatem wynagrodzenie pełnomocnika wynosi 240 zł. Kwota ta została powiększona o podatek od towarów i usług w wysokości 22%, tj. o kwotę 52,80 zł, co łącznie daje kwotę 292,80 zł.
W tym stanie rzeczy, na podstawie wyżej przytoczonych przepisów, należało orzec jak w sentencji.