Dnia 3 czerwca 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Maciej Busz po rozpoznaniu w dniu 3 czerwca 2020 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. S. i J. S. na postanowienie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2019 roku nr [...] w przedmiocie odmowy uwzględnienia zarzutów postanawia odrzucić skargę K. S..
J. S. i K. S. pismem z dnia [...] listopada 2019 r. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na postanowienie Inspektor Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2019r. nr [...]
Postanowieniem z dnia [...] sierpnia 2019r. ([...]) Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] uznał za nieuzasadnione zarzuty wniesione przez J. S. w toku prowadzonego postępowania egzekucyjnego. Zaskarżonym postanowieniem [...]INB utrzymał w mocy w/w postanowienie organu I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 32 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, dalej jako: "p.p.s.a."), w postępowaniu w sprawie sądowoadministracyjnej stronami są skarżący oraz organ, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi.
Zgodnie z art. 50 p.p.s.a., uprawnionym do wniesienia skargi do sądu administracyjnego jest każdy, kto ma w tym interes prawny, prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich oraz organizacja społeczna w zakresie jej statutowej działalności, w sprawach dotyczących interesów prawnych innych osób, jeżeli brała udział w postępowaniu administracyjnym.
W rozpoznawanej sprawie skarżący złożyli skargę wspólnie, jednak zaskarżone postanowienie dotyczy odmowy uwzględnienia zarzutów wniesionych jedynie przez J. S. w toku postępowania egzekucyjnego. Zaskarżone postanowienie dotyczy więc wyłącznie sytuacji prawnej J. S., a nie K. S.. Wobec niej Inspektor Nadzoru Budowlanego w [...] wydał odrębne postanowienie z dnia [...].10.2019 r. o nr [...]
Tym samym należy uznać, że K. S. nie ma interesu prawnego w niniejszym postępowaniu.
W piśmiennictwie prezentowany jest pogląd, iż osoba, która nie posiada interesu prawnego, nie może poszukiwać ochrony na gruncie postępowania sądowoadministracyjnego. W rezultacie, skarga wniesiona przez taki podmiot, nie może mieć legitymacji skargowej, zatem podlega odrzuceniu (J. Tarno [w:] Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Warszawa 2006 r., str. 135).
W przypadku, gdy brak interesu prawnego jest oczywisty, istnieje podstawa do odrzucenia skargi jako niedopuszczalnej, zgodnie z treścią art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. (postanowienie NSA z 15 lutego 2017 r., sygn. II OSK 264/17) i zważając na wskazane okoliczności, na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 p.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia.