Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Busz po rozpoznaniu w dniu 24 marca 2015r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J.S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] kwietnia 2014r. nr [...] w przedmiocie zwrotu podania w sprawie nabycia na własność nieruchomości rolnej postanawia odrzucić zażalenie
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia 20 stycznia 2015r. odrzucił skargę J.S. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] kwietnia 2014r. nr [...] w przedmiocie zwrotu podania w sprawie nabycia na własność nieruchomości rolnej.
Następnie Sąd postanowieniem z dnia 10 lutego 2015 r. odrzucił skargę kasacyjną J.S., z uwagi na nie sporządzenie skargi kasacyjnej przez profesjonalnego pełnomocnika.
Skarżący pismem zatytułowanym skarga, zażalenie przedstawił stan sprawy i status nieruchomości rolnej. Skarżący w treści pisma wniósł o odpis decyzji i wyroku Sądu wskazując, iż zabudowania winny mieć swój numer ziemi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Traktując powyższe pismo jako zażalenie na postanowienie o odrzuceniu skargi kasacyjnej, wskazać należy, iż zgodnie z art. 194 § 4 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t. Dz.U. 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej P.p.s.a.) zażalenie, którego przedmiotem jest odrzucenie skargi kasacyjnej, powinien sporządzić adwokat lub radca prawny. Powyższego wymogu nie stosuje się, jeżeli takie zażalenie sporządza sędzia, prokurator, notariusz, radca Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa albo profesor lub doktor habilitowany nauk prawnych, będący stroną, jej przedstawicielem lub pełnomocnikiem albo jeżeli zażalenie takie wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka (art. 175 § 2 w zw. z art. 194 § 4 P.p.s.a.). Ponadto, w sprawach wskazanych w art. 175 § 3 P.p.s.a. zażalenie takie może sporządzić także doradca podatkowy i rzecznik patentowy. Wymóg ten ma na celu zapewnienie zażaleniu odpowiedniego poziomu merytorycznego i formalnego, gdyż temu środkowi odwoławczemu, jak i skardze kasacyjnej stawia się wysokie wymagania formalne, których niezachowanie grozi odrzuceniem pisma bez merytorycznego rozpoznania.
Obowiązek ustanowiony w art. 194 § 4 P.p.s.a. ma charakter bezwzględny, co oznacza, że żadne szczególne okoliczności nie uprawniają strony do osobistego sporządzenia zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną (por. postanowienia NSA z dnia 25 października 2011 r., II OZ 970/11; z dnia 7 maja 2014 r., II FZ 543/14). Ponadto, niesporządzenie zażalenia na postanowienie odrzucające skargę kasacyjną przez adwokata, radcę prawnego lub podmioty wskazane w art. 175 § 2 lub § 3 p.p.s.a. jest nieusuwalnym brakiem (por. postanowienie NSA z dnia 8 grudnia 2004 r., OZ 713/04).
W rozpoznawanej sprawie jest bezspornym, że pismo uznane za zażalenie na postanowienie WSA w Poznaniu z dnia 10 lutego 2015 r. odrzucające skargę kasacyjną, nie było podpisane przez żadnego profesjonalnego pełnomocnika wskazanego w art. 175 P.p.s.a. Oznacza to, że wniesiony środek odwoławczy nie spełniał wymogu uregulowanego w art. 194 § 4 P.p.s.a., a tym samym podlegał odrzuceniu jako niedopuszczalny.
Mając powyższe na uwadze, w oparciu o art. 197 § 2 w związku z art. 178 oraz art. 194 § 4 i art. 175 § 2 P.p.s.a. należało orzec jak w sentencji postanowienia