Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 23 marca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. S. na pismo Komendanta Miejskiego Policji w P. z dnia [...]grudnia 2009 r., nr [...] w przedmiocie zgody na zrzeczenie się dyspozycyjności lokalu postanawia odrzucić skargę. /-/ B. Popowska
Pismem z dnia [...] lutego 2010 r. H. S. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na pismo Komendanta Miejskiego Policji w P. z dnia [...] grudnia 2009 r., nr [...] informujące skarżącego o braku możliwości złożenia oświadczenia o zrzeczeniu się dyspozycji do wynajmowanego przez skarżącego lokalu. W skardze skarżący wniósł o ustalenie obowiązku Komendanta Miejskiego Policji w P. zrzeczenia się prawa dyspozycyjności lokalu mieszkalnego położonego w P. i ustalenie uprawnień w stosunku do wymienionego lokalu na rzecz skarżącego.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie wskazując, iż pismo informujące stronę o braku zgody na zrzeczenie się dyspozycyjności lokalu jako oświadczenie woli o charakterze cywilnoprawnym nie podlega kontroli sądowoadministracyjnej.
Pismem z dnia [...] marca 2010 r. skarżący uzupełnił skargę wskazując, iż organ w swoich rozważaniach nie zauważył zapisu ustawowego uprawniającego Wojewódzki Sąd Administracyjny do kontroli działalności administracji publicznej zakreślonego w art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm. dalej Ppsa).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych bez badania jej zarzutów merytorycznych.
Sprawa, której dotyczy skarga nie mieści się bowiem we właściwości rzeczowej sądu administracyjnego określonej w art. 3 i 4 Ppsa.
Zgodnie z treścią art. 3 § 1 i 2 Ppsa sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej, która obejmuje orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4.
Z analizy akt sprawy wynika, iż przedmiotem skargi jest pismo Komendanta Miejskiego Policji w P. informujące skarżącego o braku możliwości złożenia oświadczenia o zrzeczeniu się dyspozycji do wynajmowanego przez skarżącego lokalu.
Skarżący składając skargę powołał się na art. 3 § 2 pkt 4 Ppsa. Zgodnie z tym przepisem kontroli sądów administracyjnych podlegają inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Tego typu akty lub czynności muszą spełniać następujące przesłanki: nie mają charakteru decyzji lub postanowienia, są podejmowane w sprawach indywidualnych, muszą mieć charakter publicznoprawny, dotyczą uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Ostatnia przesłanka oznacza, że musi istnieć ścisły i bezpośredni związek między działaniem lub zaniechaniem określonego działania organu administracji a możliwością realizacji uprawnienia (obowiązku) wynikającego z przepisu prawa przez podmiot niepowiązany organizacyjnie z organem wydającym dany akt lub podejmującym daną czynność (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, Warszawa 2006, s. 29-30).