Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Maciej Busz po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku [...] Sp. z o.o. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi [...] Sp. z o.o. na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2016 r., nr rej. [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia p o s t a n a w i a odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia.
Pismem z dnia [...] lutego 2016r. [...] Sp. z o.o. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na postanowienie Okręgowego Inspektora Pracy w Poznaniu z dnia [...] stycznia 2016r., nr rej. [...], utrzymujące w mocy postanowienie inspektora pracy Okręgowego Inspektoratu Pracy w Poznaniu z dnia [...] grudnia 2015r., nr rej. [...] o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia. Skarżąca wniosła m.in. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej w skrócie: "P.p.s.a.") wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. Jednakże zgodnie z art. 61 § 3 P.p.s.a. po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, o których mowa w § 1, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Instytucja wstrzymania wykonania ma charakter wyjątkowy i jej zastosowanie może mieć miejsce wyłącznie w sytuacji stwierdzenia, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, gdyby akt lub czynność zostały wykonane. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 20 grudnia 2004r., sygn. akt GZ 138/04 (dostępne na http://orzeczenia.nsa.gov.pl), "znaczna szkoda" to taka, która nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego świadczenia lub jego wyegzekwowanie ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego. Natomiast trudne do odwrócenia skutki to takie prawne lub faktyczne skutki, które raz zaistniałe powodują istotną lub trwałą zmianę rzeczywistości, przy czym powrót do stanu poprzedniego może nastąpić po dłuższym czasie lub przy stosunkowo dużym nakładzie sił i środków.
Należy podkreślić, że to do strony skarżącej należy wskazanie w uzasadnieniu wniosku okoliczności przemawiających za tym, że wykonanie zaskarżonego aktu grozi wyrządzeniem znacznej szkody lub wywoła skutki trudne do odwrócenia. Strona powinna zatem we wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji lub postanowienia w sposób przekonujący przedstawić okoliczności świadczące o tym, że przesłanki, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a., faktycznie zaistnieją oraz wskazać na konkretne przyczyny uzasadniające możliwość nastąpienia sytuacji, która spowoduje zajście choćby jednej z przesłanek wymienionych w art. 61 § 3 P.p.s.a. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 15 stycznia 2015 r. sygn. akt I OZ 1236/14 (dostępne na http://cbois.nsa.gov.pl) obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, spoczywa wyłącznie na wnioskodawcy. Domagając się wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji lub postanowienia, skarżący musi wykazać, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia tym aktem znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Niezbędne jest wskazanie na konkretne okoliczności pozwalające ocenić, czy wstrzymanie zaskarżonego aktu lub czynności jest zasadne.
Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z dnia 28 września 2011 r. sygn. akt I FZ 219/11 (dostępne na http://cbois.nsa.gov.pl) "w interesie strony leży takie sformułowanie wniosku, by powołane w nim okoliczności wskazywały na zajście w jej przypadku przesłanek z art. 61 § 3 P.p.s.a. oraz poparcie twierdzeń w tym zakresie stosownymi dokumentami. Nie jest wystarczające, by okoliczności przemawiające za wstrzymaniem wykonania zaskarżonej decyzji występowały w sprawie - sąd musi mieć o nich wiedzę i możliwość zweryfikowania tej wiedzy, a dostarczenie odpowiednich informacji i dokumentów w tym zakresie obciąża stronę."
W ocenie Sądu wniosek złożony przez skarżącą nie zasługiwał na uwzględnienie. Skarżąca nie przedstawiła jakiejkolwiek argumentacji przemawiającej za tym, że wykonanie zaskarżonego aktu grozi wyrządzeniem znacznej szkody lub wywoła skutki trudne do odwrócenia. Zauważyć w tym miejscu należy, iż na stronie skarżącej spoczywał obowiązek przedstawienia okoliczności, które wskazywałyby w jaki sposób wykonanie zaskarżonego postanowienia wpłynąć może na zaktualizowanie się przesłanek z art. 61 § 3 P.p.s.a. Tego jednak strona skarżąca nie uczyniła.
Skoro więc strona skarżąca, na której spoczywał ciężar wykazania przesłanek do zastosowania instytucji wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, nie wykazała, że rzeczywiście takie podstawy zachodzą, Sąd orzekł jak w sentencji na podstawie art. 61 § 3 P.p.s.a.