Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska po rozpoznaniu w dniu 9 września 2008r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. L. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi J. L. na decyzję Prodziekana [...] z dnia [...] r. postanawia przyznać skarżącemu prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w Poznaniu /-/ E. Kręcichwost-Durchowska
J. L. w piśmie z dnia [...] r. wniósł bezpośrednio do Sądu trzy skargi: na decyzję Prorektora [...] z dnia [...] r., decyzję Prodziekana [...] z dnia [...] r. i decyzję Prodziekana [...] z dnia [...] r. Do pisma skarżący dołączył złożony na urzędowym formularzu wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata. Z informacji zawartych we wniosku wynika, że wnioskodawca prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe a źródłem jego dochodów jest zasiłek stały w kwocie 444 zł., na potwierdzenie czego w załączeniu przesłano kopię zaświadczenia z [...] w [...] o przyznaniu na mocy decyzji nr [...] z dnia [...] zasiłku stałego do [...].
Na podstawie art. 245 § 1-3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm. -dalej ppsa) prawo pomocy może być przyznane w zakresie całkowitym lub częściowym. Prawo pomocy w zakresie całkowitym obejmuje zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie m.in. adwokata. Z kolei prawo pomocy z zakresie częściowym obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Przesłanki regulujące przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej zawarte są w art. 246 §1 pkt 1 i 2 ppsa, zgodnie z którymi przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje w przypadku gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Z kolei prawo pomocy w zakresie częściowym Sąd przyznaje, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Prawo pomocy jest więc szczególną formą pomocy państwa przyznawanej osobom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej uniemożliwiającej lub ograniczającej dostęp do sądu. Przy czym, chodzi o trudną sytuację materialną danej osoby lub rodziny, ale uwzględniającą także odniesienia obiektywne, tzn. sytuację na rynku pracy, poziom wynagrodzeń i świadczeń z tytułu ubezpieczenia społecznego oraz poziom życia większości rodzin. Co do zasady prawo pomocy nie powinno być więc udzielane osobom, które otrzymują stałe miesięczne dochody w wysokości przewyższającej kwotę przeznaczaną na zaspokojenie podstawowych potrzeb życiowych.
Mając powyższe na uwadze, oceniając informacje przedłożone przez wnioskodawcę stwierdzić należy, że J. L. może zostać uznany za osobę, która nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów. Tym samym można uznać skarżącego za osobę spełniającą przesłanki do przyznania prawa pomocy w całości.
W tym stanie rzeczy na podstawie art. 246 § 1 pkt. 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi Sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.
/-/ E. Kręcichwost-Durchowska
AT