Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Ewa Kręcichwost-Durchowska po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2015 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skarg E. N. na pismo Burmistrza Miasta i Gminy M. G. z dnia [...] listopada 2014 r., w przedmiocie odmowy przekazania akt sprawy postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] grudnia 2014 r. E.N. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na pismo Burmistrza Miasta i Gminy M. G. z dnia [...] listopada 2014 r., w przedmiocie odmowy przekazania akt sprawy.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Kognicja sądów administracyjnych określona została m. in. w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej Ppsa). Przepis ten zawiera szczegółowy katalog spraw objętych właściwością rzeczową sądów administracyjnych. Z treści wskazanego przepisu wynika, ze sąd administracyjny sprawuje kontrolę działalności administracji publicznej poprzez orzekanie w sprawach skarg na:
1) decyzje administracyjne;
2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty;
3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie;
4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa;
4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach;
5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej;
6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej;
7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego;
8) bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Przedmiotową skargę jako niedopuszczalną należało odrzucić, gdyż niniejsza sprawa nie podlega kognicji sądów administracyjnych.
Zaskarżone pismo nie jest decyzją, nie jest również aktem lub czynnością, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 Ppsa. Pismo to ma wyłącznie charakter informacyjny - ani jego treść, ani forma nie stwarzają podstaw, aby uznać je za akt z zakresu administracji publicznej, dotyczący uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa. Nie zmienia ono sytuacji prawnej wnoszącego skargę, zaś do aktów i czynności z zakresu administracji publicznej, o których mowa w art. 3 § 2 pkt 4 Ppsa należy zaliczyć takie akty i czynności, które konkretyzują uprawnienia lub obowiązki wynikające z mocy prawa.
W tym miejscu wskazać należy, że zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287) wójt (burmistrz, prezydent miasta) wydaje decyzję o rozgraniczeniu nieruchomości, jeżeli zainteresowani właściciele nieruchomości nie zawarli ugody, a ustalenie przebiegu granicy nastąpiło na podstawie zebranych dowodów lub zgodnego oświadczenia stron.
Natomiast w myśl art. 33 ust. 3 ustawy Prawo geodezyjne i kartograficzne strona niezadowolona z ustalenia przebiegu granicy może żądać, w terminie 14 dni od dnia doręczenia jej decyzji w tej sprawie, przekazania sprawy sądowi.
Z powyższego przepisu wynika po pierwsze, iż od decyzji rozgraniczeniowej nie przysługuje stronie odwołanie, a ponadto, że stronie przysługuje wniosek o żądanie przekazania sprawy sądowi dopiero po wydaniu decyzji przez organ. Jak wynika z nadesłanych akt w sprawie rozgraniczenie nieruchomości nie toczyło się postępowanie administracyjne stąd też organ nie miał jakich akt przekazać do sądu, o czym strona została poinformowana zaskarżonym pismem. Z powyższych względów uznać należy, że zaskarżone pismo organu ma wyłącznie charakter informacyjny i jako takie nie podlega kontroli sądowoadministracyjnej.
Natomiast kwestia prawidłowości postępowania organu po złożeniu wniosku o wszczęcie postępowania rozgraniczeniowego nie może mieć wpływu na ocenę dopuszczalności zaskarżenia pisma informacyjnego organu.
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 Ppsa skargę odrzucił.