Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Dybowski Sędziowie WSA Bożena Popowska (spr.) WSA Izabela Kucznerowicz Protokolant st. sekr. sąd. Monika Zaporowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 10 czerwca 2009 r. przy udziale sprawy ze skargi J. R. na postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...] listopada 2008 r. nr [...] w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości postanowił: odrzucić skargę /-/I. Kucznerowicz /-/M. Dybowski /-/B. Popowska
Uzasadnienie:
Postanowieniem z dnia [...] listopada 2008 r. Nr [...]Komendant Wojewódzki Policji, po rozpatrzeniu wniosku J. R. wyjaśnił nasuwające się Stronie wątpliwości, wynikające z decyzji Nr [...]z dnia [...]08.2008 r. W uzasadnieniu postanowienia podniesiono, iż we wniosku z [...] października 2008 r. J. R. zwrócił się o wyjaśnienie, kto podjął decyzję o zwolnieniu go ze służby, ponieważ na decyzji podpisane są dwie osoby. Organ poinformował wnioskującego, iż decyzję o zwolnieniu go ze służby podjął Komendant Wojewódzki Policji zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (działając jako organ II instancji, w wyniku złożonego odwołania od decyzji Komendanta Powiatowego Policji).
Strona została pouczona, że niniejsze postanowienie jest ostateczne, i może od niego wnieść skargę w ciągu 30 dni do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu.
Pismem z dnia 23 grudnia 2008 r. J. R. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na powyższe postanowienie.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlega odrzuceniu z przyczyn procesowych, bez badania jej merytorycznych zarzutów.
Stosownie do treści art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm- dalej p.p.s.a.), skarga do sądu przysługuje na postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie, albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę, co do istoty.
Podstawową przesłanką warunkującą możliwość zaskarżenia postanowienia wydanego w postępowaniu administracyjnym do sądu administracyjnego jest to, czy służy na nie zażalenie, chyba że postanowienie kończy postępowanie lub rozstrzyga sprawę co do istoty. Zgodnie z art. 141 § 1 Kpa, zażalenie przysługuje na postanowienie tylko w przypadkach wskazanych w Kodeksie postępowania administracyjnego. Tym samym katalog postanowień zaskarżalnych do sądu administracyjnego, wydanych w postępowaniu prowadzonym - jak w tej sprawie - na podstawie przepisów Kpa, jest zamknięty.
Postanowienie Komendanta Wojewódzkiego Policji Nr [...]zostało wydane w trybie art. 113 § 2 Kpa. Stosownie do treści przepisu Organ, który wydał decyzję, wyjaśnia w drodze postanowienia na żądanie organu egzekucyjnego lub strony wątpliwości, co do treści decyzji. Kolejny przepis wyraźnie przewiduje, iż na postanowienie w sprawie sprostowania i wyjaśnienia służy zażalenie (art. 113 § 3 kpa).
Tak więc na postanowienie wydane na podstawie art.113 kpa służy zażalenie, a dopiero potem skarga do sądu. W myśl bowiem art. 52 p.p.s.a, skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. § 2. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy, przewidziany w ustawie.
Zatem w przedmiotowej sprawie, od powyższego postanowienia winno być w pierwszej kolejności wniesione zażalenie. Wobec braku skorzystania przez Skarżącego z takiego środka zaskarżenia, które zapewne było następstwem wadliwości pouczenia przez Organ, Sąd - świetle art. 52 ppsa - był obowiązany odrzucić skargę z powodu jej niedopuszczalności.
W tak zaistniałej sytuacji Sąd jest obowiązany pouczyć Skarżącego o możliwości skorzystania z instytucji przywrócenia terminu. Stosownie do treści art. 58 kpa, prośbę o przywrócenie terminu należy wnieść w ciągu siedmiu dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminu. Jednocześnie z wniesieniem prośby należy dopełnić czynności, dla której określony był termin, czyli należy wnieść jednocześnie zażalenie na przedmiotowe postanowienie. Wystarczy, gdy Skarżący uzasadni swój wniosek faktem błędnego pouczenia go przez Organ odnoście drogi zaskarżenia postanowienia Nr [...].
Mając powyższe na uwadze, Sąd na podstawie art. 58 § 1 pkt 6 i § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzekł jak w sentencji postanowienia.
/-/I. Kucznerowicz /-/ B. Popowska /-/M. Dybowski
MZ