Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Maciej Dybowski Sędziowie NSA Ewa Makosz - Frymus WSA Ewa Kręcichwost - Durchowska (spr.) Protokolant Sekr. sąd. Joanna Andrzejak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi J. P. na postanowienie W. Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wniesionego oświadczenia mieszkaniowego postanawia odrzucić skargę /-/ E. Kręcichwost - Durchowska /-/ M. Dybowski /-/ E. Makosz - Frymus
J. P. zamieszkały G. [...], pismem z dnia [...] lipca 2009 r. zaskarżył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu postanowienie W. Komendanta Wojewódzkiego Policji w P. z dnia [...] czerwca 2009 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wniesionego oświadczenia mieszkaniowego. W uzasadnieniu postanowienia zawarto prawidłowe pouczenie o tym, że stronie przysługuje prawo wniesienia skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu w terminie 30 dni od daty otrzymania postanowienia, za pośrednictwem W. Komendanta Wojewódzkiego Policji w P.. Jak wynika z akt administracyjnych wyżej wskazane postanowienie doręczono M. F. zam. [...] we W[...] w dniu [...] czerwca 2009r.
Sąd zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 40. § 1 kpa pisma doręcza się stronie, a gdy strona działa przez przedstawiciela - temu przedstawicielowi. Jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi ( art. 40 § 2 kpa ). W niniejszej sprawie w dniu [...] maja 2009 r. J. P. udzielił pełnomocnictwa M. F. zamieszkałemu we W. [...] do złożenia w jego imieniu zażalenia na postanowienie Komendanta Powiatowego Policji w Sz. nr [...]. Skoro M. F. zostało udzielone pełnomocnictwo do złożenia zażalenia na co wskazuje jego treść to postanowienie organu II instancji winno być doręczone J. P.. Doręczenie postanowienia osobie niebędącej upoważnioną do odbioru pism nie może być uznane za doręczenie zgodne z art. 40 § 1 i 2 kpa i nie może wywołać skutków prawnych, jakie przepisy procedury administracyjnej wiążą z doręczeniami, bowiem doręczenie osobie uprawnionej nie nastąpiło.
Z uwagi na nieprawidłowego doręczenie postanowienia organu II instancji skarga została wniesiona przedwcześnie, to jest przed upływem terminu do jej wniesienia, który wskazany został w art. 53 § 1 w zw. z art. 83 § 2 ppsa, co spowodowało odrzucenie skargi.
Wobec wskazanego uchybienia i wynikającego stąd obowiązku odrzucenia skargi, poza zakresem niniejszej sprawy pozostaje ocena merytoryczna zaskarżonego postanowienia.
E. Kręcichwost - Durchowska M. Dybowski E. Makosz-Frymus mb