Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: starszy referendarz sądowy Damian Mataczyński po rozpoznaniu w dniu 16 lutego 2016r. na posiedzeniu niejawnym wniosku SS. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi na decyzję Wojewody W. z dnia [...] sierpnia 2015r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej postanawia 1. przyznać prawo pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, którego wyznaczy Okręgowa Rada Adwokacka w Poznaniu, 2. umorzyć postępowanie w zakresie wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu wyrokiem z dnia 16 grudnia 2015r. oddalił skargę S.S. na decyzję Wojewody W. z dnia [...] sierpnia 2015r. nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej. Skarżący w terminie otwartym do wniesienia skargi kasacyjnej złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych i ustanowienia adwokata, z którego wynika, że prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe i jest bezrobotnym bez prawa do zasiłku. Z uzasadnienia wniosku wynika również, iż skarżący nie żadnego dochodu oraz oszczędności, a jego jedyny majątek stanowi dom o pow. [...] m2 i nieruchomość rolna o pow. [...] ha.
Na wstępie należy wskazać, iż zgodnie z art. 239 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (j.t: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - dalej P.p.s.a.) strona skarżąca działanie, bezczynność organu lub przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach dotyczących statusu bezrobotnego, zasiłków oraz innych należności i uprawnień przysługujących osobie bezrobotnej nie ma obowiązku uiszczenia kosztów sądowych. Powyższe oznacza, że wnioskodawca jest w rozpatrywanej sprawie ustawowo zwolniony od ponoszenia kosztów sądowych, a zatem nie ma obowiązku ich uiszczania.
W świetle obowiązującego od dnia 15 sierpnia 2015r. art. 249a P.p.s.a. postępowanie w sprawie przyznania prawa pomocy umarza się, jeżeli rozpoznanie wniosku stało się zbędne.
Mając powyższe na uwadze uwzględniając występujące w sprawie ustawowe zwolnienie od kosztów sądowych, orzeczono więc jak w pkt 2 sentencji postanowienia.
Przechodząc do oceny zasadności wniosku o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia adwokata, wskazać należy, że na podstawie art. 245 § 1 i 3 P.p.s.a. prawo pomocy może być przyznane w zakresie częściowym, które obejmuje zwolnienie tylko od opłat sądowych w całości lub w części albo tylko od wydatków albo od opłat sądowych i wydatków lub obejmuje tylko ustanowienie adwokata, radcy prawnego, doradcy podatkowego lub rzecznika patentowego.
Przesłanki regulujące przyznanie prawa pomocy osobie fizycznej zawarte są w art. 246 §1 pkt 2 P.p.s.a., zgodnie z którym prawo pomocy w zakresie częściowym Sąd przyznaje, gdy osoba fizyczna wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Instytucja prawa pomocy jest więc wyjątkiem od ogólnej zasady ustanowionej w art. 199 P.p.s.a., zgodnie z którą strony ponoszą koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej. Ciężar dowodu wykazania okoliczności uzasadniających przyznanie prawa pomocy, o których mowa w art. 246 § 2 P.p.s.a. spoczywa na stronie składającej wniosek o jego przyznanie. Oznacza to, że powinna ona poczynić wszelkie kroki mające na celu uprawdopodobnienie tych okoliczności. Ponadto należy podkreślić, że udzielenie stronie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest także formą jej dofinansowania z budżetu państwa i przez to powinno sprowadzać się do wypadków, w których zdobycie przez stronę środków na sfinansowanie jej udziału w postępowaniu sądowym jest rzeczywiście obiektywnie niemożliwe.
Odnosząc te uwagi do rozpatrywanej sprawy stwierdzić trzeba, że sytuacja majątkowa i rodzinna skarżącego deklarującego brak dochodu uzasadnia ocenę, że nie jest on w stanie, bez ograniczeń w zaspokajaniu podstawowych potrzeb życiowych, wygospodarować środków finansowych na wynagrodzenie pełnomocnika z wyboru. Mając powyższe na uwadze zasadnym jest przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu.
Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 246 §1 pkt 2 oraz art. 258 §1 i §2 pkt 7 P.p.s.a., orzeczono jak w pkt 1 sentencji postanowienia.