Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Miejskiej w Wolsztynie w przedmiocie regulaminu udzielania pomocy materialnej dla uczniów
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Radzicka (spr.) Sędziowie WSA Bożena Popowska WSA Izabela Kucznerowicz Protokolant Sekr. sąd. Joanna Andrzejak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 grudnia 2009 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Wolsztynie na uchwałę Rady Miejskiej w Wolsztynie z dnia 31 marca 2005 r. nr XXVIII/219/2005 w przedmiocie regulaminu udzielania pomocy materialnej dla uczniów postanawia umorzyć postępowanie w sprawie /-/ I. Kucznerowicz /-/ G. Radzicka /-/ B. Popowska

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia 31 marca 2005 r. nr XXVIII/219/2005 w sprawie regulaminu udzielania pomocy materialnej dla uczniów, Rada Miejska w Wolsztynie, powołując się na przepis art. 90f ustawy z dnia 07 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. nr 256, poz. 2572 ze zm., dalej ustawa o systemie oświaty) przyjęła regulamin udzielania pomocy materialnej o charakterze socjalnym dla uczniów zamieszkałych na terenie Gminy Wolsztyn. W przepisie § 7 uchwały wskazano, że wnioski o przyznanie stypendium szkolnego składa się w Gminnym Zespole Obsługi Ekonomicznej i Administracyjnej Oświaty, przy czym wzory wniosków stanowią załączniki nr 1-2 do uchwały. W załączniku nr 1 wymieniono dokumenty które wnioskodawca załącza do wniosku w tym, między innymi, opinię dyrektora szkoły w sprawie przyznania uczniowi pomocy materialnej o charakterze socjalnym. W przepisie § 11 wskazano zaś, że zdarzeniami losowymi uzasadniającymi przyznanie zasiłku szkolnego w formie świadczenia pieniężnego na pokrycie wydatków związanych z procesem edukacyjnym lub pomoc rzeczową o charakterze edukacyjnym są w szczególności: 1. klęski żywiołowe, 2. długotrwała choroba, 3. śmierć w rodzinie ucznia.

Na powyższą uchwałę, w zakresie ww. § 7 i załącznika nr 1 do uchwały oraz § 11 uchwały, skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wniósł Prokurator Rejonowy w Wolsztynie, z wnioskiem o stwierdzenie nieważności wskazanych przepisów. W ocenie Prokuratora wskazane przepisy uchwały rażąco naruszają prawo - art. 90e ust. 1 w związku z art. 90 f pkt 4 ustawy o systemie oświaty. Wymaganie opinii dyrektora szkoły nakłada na stronę postępowania administracyjnego nie przewidziane prawem obowiązki, bez podstawy prawnej modyfikuje tryb postępowania administracyjnego w sprawie przyznania przedmiotowego świadczenia oraz pozbawia stronę możliwości ewentualnego zaskarżenia opinii szkoły. Przepisem § 11 Rada Miejska bez podstawy prawnej zdefiniowała użyte w art. 90e ust. 1 w związku z art. 90f pkt 4 ustawy o systemie oświaty pojęcie "zdarzenia losowego". Przytoczone przepisy ustawy wskazują jednoznacznie, że ocena, czy w danym przypadku mamy do czynienia ze zdarzeniem losowym jest elementem procesu stosowania prawa a nie stanowienia prawa, i zależy od organu wykonawczego gminy, który przyznaje zasiłek szkolny.

Pismem z dnia 30 listopada 2009 r. Rada Miejska w Wolsztynie poinformowała, że na podstawie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej ppsa) uwzględnia w całości skargę Prokuratora w sprawie, i w związku z tym wniosła o umorzenie postępowania. Do pisma został załączony tekst uchwały Rady Miejskiej w Wolsztynie z dnia 25 listopada 2009 r. nr XXXVII/284/2009 w sprawie regulaminu udzielania pomocy materialnej o charakterze socjalnym dla uczniów zamieszkałych na terenie miasta i gminy Wolsztyn. W przepisie § 18 uchwały wskazano, że traci moc, między innymi, uchwała z dnia 31 marca 2005 r. nr XXVIII/219/2005 - której przepisy są przedmiotem skargi w niniejszej sprawie.

Dnia 16 grudnia 2009 r. Prokurator Prokuratury Rejonowej w Wolsztynie cofnął skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 60 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153 poz. 1270 ze zm.) dalej P.p.s.a. skarżący może cofnąć skargę, a cofnięcie wiąże Sąd. Ponieważ cofnięcie nie zmierza do obejścia prawa i nie spowoduje utrzymania w mocy aktu dotkniętego wadą nieważności na zasadzie art. 161 § 1 pkt 1 P.p.s.a. orzeczono o umorzeniu postępowania.

/-/ I. Kucznerowicz /-/ G. Radzicka /-/ B. Popowska ja

Strona 1/1