Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Bożena Popowska po rozpoznaniu w dniu 16 listopada 2010r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi [...] S.A. w Warszawie Odział Gospodarowania Nieruchomościami w P. na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] sierpnia 2010r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia odmówić wstrzymania zaskarżonej decyzji
[...]S.A. w Warszawie Odział Gospodarowania Nieruchomościami w P. reprezentowane przez radcę prawnego J.W. wniosły skargę na decyzję Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] sierpnia 2010r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość. Skarżący wraz ze skargą złożył wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, w którym wskazał na fakt, iż decyzja Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] sierpnia 2010 roku utrzymująca decyzję Starosty G z dnia [...] czerwca 2010 roku nr [...] jest ostateczna. Oznacza to, iż z upływem 30 dni od dnia w którym decyzja Starosty G stała się ostateczna, [...] S.A. winna wypłacić L. i B.L. odszkodowanie. Jednocześnie pełnomocnik skarżącej podniósł, że w chwili obecnej sama zasada wypłaty odszkodowania w ramach art.37 ustawy o komercjalizacji jest przedmiotem badania przez Trybunał Konstytucyjny. W związku z powyższym przyjmując, iż możliwym jest stwierdzenie braku konstytucyjności ww. przepisu, zachodzi obawa, że wykonanie decyzji pozbawione będzie podstaw prawnych. Nadto zakładając konstytucyjność art.37 ustawy o komercjalizacji, zasadnym jest przyjęcie, iż dokonana przez organ wykładnia prawa może być uznana przez Sąd Administracyjny za nieprawidłową, co skutkować będzie uchyleniem zaskarżonej decyzji.
Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 61 § 1 i 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153 poz. 1270 ze zm.- dalej ppsa) wniesienie skargi do sądu nie wstrzymuje wykonania aktu lub zawieszenia czynności, sąd na wniosek skarżącego może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest więc wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Powyższe przesłanki mogą wystąpić łącznie lub oddzielnie. Przesłanka w postaci niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody, zachodzi w przypadku zagrożenia wystąpienia szkody, która nie będzie mogła być naprawiona, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do pierwotnego stanu. Natomiast trudne do odwrócenia skutki powstają zwykle tam, gdzie po wykonaniu decyzji jest niemożliwy powrót do pierwotnego stanu sprawy.
Mając powyższe na uwadze, stwierdzić należy że skarżący nie wykazał istnienia przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego rozstrzygnięcia, w tym niebezpieczeństwa wyrządzenia szkody o znacznej wartości. Subiektywne przekonanie skarżącego o wadliwości wydanej decyzji nie uzasadnia bowiem udzielania ochrony tymczasowej w postaci wstrzymania jej wykonania. Ponadto wskazać należy, iż wykonanie zaskarżonej decyzji ma charakter pieniężny, który z natury rzeczy jest odwracalny. Stąd też fakt uregulowania zobowiązań wynikających z decyzji Wojewody Wielkopolskiego, nie tworzy takiego stanu rzeczy, w którym strona na skutek wykonania tej decyzji poniosłaby niepowetowaną szkodę (por. postanowienie NSA z dn. 18.04.1995r. SA/Wr 347/95 LEX 26817). Odnosząc się do argumentacji dotyczącej możliwego stwierdzenia przez Trybunał Konstytucyjny niekonstytucyjności przepisu na podstawie którego wydano decyzję o przyznaniu odszkodowania, stwierdzić należy że poddanie kontroli zgodności z Konstytucją RP przepisu prawa materialnego nie uzasadnienia wstrzymania wykonania decyzji. Argumentem przemawiającym za wstrzymaniem wykonania decyzji nie może być bowiem potencjalna nielegalność zaskarżonej decyzji (zob. post. NSA z dnia 21 grudnia 2006 r., sygn. akt I FZ 525/06).
Uwzględniając zasadę, iż obowiązkiem sądu nie jest poszukiwanie okoliczności uzasadniających wstrzymanie wykonania decyzji (zob. post. NSA z dnia 6 lutego 2009 r., sygn. akt II FZ 39/09, POP 2009/2/143), Sąd na podstawie art. 61 § 3 i §5 ppsa orzekł, jak w sentencji postanowienia