Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stankowski po rozpoznaniu w dniu 02 listopada 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. S. na postanowienie W. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w P. z dnia [...] 2009 r. nr [...] w przedmiocie nałożenia grzywny w celu przymuszenia postanawia odrzucić zażalenie na postanowienie Wojewódzkiego Sadu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 01.06.2010 r. sygn. IV SA/Po 949/09
Postanowieniem z dnia [...] r. sygn. [...] Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uzupełnił wydany w zarejestrowanej pod tą samą sygnaturą sprawie wyrok z [...] r. Odpis postanowienia doręczono skutecznie pełnomocnikowi skarżącej (k. 53), która następnie - działając w imieniu I. S. - w przewidzianym ustawą terminie skierowała do Naczelnego Sądu Administracyjnego - za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu - zażalenie na postanowienie z dnia [...] r.
Na zarządzenie Sądu pełnomocnik skarżącej została wezwana do usunięcia braków formalnych zażalenia, poprzez nadesłanie opłaconego pełnomocnictwa do reprezentowania skarżącej przed Naczelnym Sądem Administracyjnym, w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia zażalenia. Wezwanie doręczono skutecznie na wskazany w aktach adres pełnomocnika w dniu [...] r. (k.66). Pomimo upływu wskazanego w wezwaniu terminu z dniem [...] braku zażalenia w terminie nie usunięto. Dopiero w dniu [...] r. pełnomocnik skarżącej złożyła do akt sprawy pełnomocnictwo do reprezentowania I. S. przed Naczelnym Sądem Administracyjnym (k.70), a także wniosła o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych złożonego zażalenia na postanowienie z dnia [...] r.(k.71). Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu postanowieniem z dnia [...] r. (k.73) oddalił jednak wniosek o przywrócenie terminu do uzupełnienia braków formalnych zażalenia, a Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie skarżącej na to postanowienie (k. 102).
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Intencją skierowanego do Naczelnego Sądu Administracyjnego zażalenia było wzruszenie postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu uzupełniającego wyrok, o orzeczenie w sprawie zasądzenia - na rzecz skarżącej I. S. - zwrotu kosztów postępowania.
Stosownie do treści art. 178 w zw. z art. 197 § 2 ustawy z dnia 30.08.2002 roku - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 53, poz. 1270 ze zm., zwanej dalej ppsa) wojewódzki sąd administracyjny odrzuci na posiedzeniu niejawnym zażalenie wniesione po upływie terminu lub z innych przyczyn niedopuszczalne, jak również zażalenie, którego braków strona nie uzupełniła w wyznaczonym terminie.
Składająca zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego radca prawny w toku postępowania sądowoadministracyjnego przedłożyła udzielone jej przez I. S. pełnomocnictwo, z treści którego w sposób jednoznaczny wynikało umocowanie do reprezentowania skarżącej - wyłącznie - przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Poznaniu (k. 23).
Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi wyróżnia trzy rodzaje pełnomocnictw. Pełnomocnictwo może być ogólne, do prowadzenia spraw przed sądami administracyjnymi (art. 36 pkt 1 ppsa), do prowadzenia poszczególnych spraw (art. 36 pkt 2 ppsa) i do niektórych czynności w postępowaniu (art. 36 pkt 3 ppsa). Zakres umocowania w przypadku udzielenia dwóch pierwszych rodzajów pełnomocnictw określono w art. 39 ppsa. Pełnomocnictwo określone w art. 36 pkt 3 ppsa ma zakres najwęższy. W ramach tak określonego umocowania pełnomocnik może dokonywać tylko czynności w nim wskazanych. W przedmiotowej sprawie r.pr. H. Z. - R. złożyła pełnomocnictwo do reprezentowania skarżącej I. S. w sprawie toczącej się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Poznaniu, o konkretnej sygnaturze (sprawy administracyjnej). Pełnomocnictwo to dotyczyło zatem tylko niektórych czynności w postępowaniu - reprezentowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Poznaniu - w określonej sprawie (art. 36 pkt 3 ppsa), nie obejmowało natomiast umocowania do wniesienia do NSA zażalenia (por. postanowienie NSA z 25.02.2010 r., sygn. II FSK 108/10).