Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Agnieszka Wójcik po rozpoznaniu w dniu 14 maja 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. P. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie wymeldowania z pobytu stałego postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] utrzymał w mocy decyzję Prezydenta W. z dnia [...] września 2012 r. nr [...] orzekającą o wymeldowaniu J. P. z pobytu stałego z lokalu nr [...] położonego przy ul. [...] w W..
Na powyższą decyzję z dnia [...] listopada 2012 r. J. P. wniosła za pośrednictwem organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wraz z wnioskiem o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji, który rozpoznany został postanowieniem Sądu z dnia 3 kwietnia 2013 r. odmawiającym wstrzymania. Postanowienie to nie zostało zaskarżone i uzyskało walor prawomocności.
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji ponowiony został w piśmie z dnia 25 kwietnia 2013 r. wniesionym przez profesjonalnego pełnomocnika skarżącej. W uzasadnieniu wniosku powołano się na bardzo trudną sytuację majątkową oraz bytową skarżącej. Podniesiono, że skarżąca okresowo pomieszkuje u znajomych, musi jednak ponosić bieżące koszty utrzymania, co jest mocno utrudnione bez posiadania stałego miejsca zatrudnienia bądź innego źródła osiągania dochodów, gdy tymczasem brak miejsca zameldowania legł u podstaw odmowy zatrudnienia skarżącej. W ocenie pełnomocnika skarżącej, argumentem przemawiającym za uwzględnieniem wniosku jest [...] skarżącej, która podczas wizyty lekarskiej została uświadomiona, że brak zatrudnienia bądź ubezpieczenia z innego źródła, jak również zameldowania może spowodować poważne trudności w przypadkach udzielenia jej pomocy lekarskiej m. in. podczas wystąpienia ataku na ulicy, co jest prawdopodobne i w takim przypadku skarżąca mogłaby zostać obciążona kosztami udzielonej pomocy lekarskiej. Dodatkowo zwrócono uwagę na problemy wynikające z braku zameldowania, jak trudności w odbieraniu korespondencji przez skarżącą, otrzymania pożyczki w banku, co mogłoby pomóc jej w bieżącym zaspokajaniu potrzeb, czy konieczności wymiany dowodu osobistego.
Celem uniknięcia dalszych trudności, z których większość spowodować może trudne do odwrócenia skutki, zdaniem pełnomocnika, zasadnym jest wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji na nowych przesłankach aniżeli wynikało to z wcześniejszego wniosku skarżącej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Obowiązek uprawdopodobnienia istnienia przesłanek wynikających z tego przepisu spoczywa na wnioskodawcy. Przepis art. 61 § 3 tej ustawy zobowiązuje stronę do wskazania przesłanek wstrzymania wykonania zaskarżonego aktu lub czynności, nie nakładając obowiązku udowodnienia, przy czym uprawdopodobnienie nie może z reguły opierać się na samych twierdzeniach strony. Zatem na stronie składającej wniosek w trybie art. 61 § 3 powołanej ustawy ciąży obowiązek wykazania, że zachodzą warunki uzasadniające wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Uzasadnienie wniosku powinno odnosić się do konkretnych okoliczności, a rzeczą Sądu jest zbadanie, czy argumenty przedstawione przez stronę przemawiają (lub nie) za wydaniem postanowienia o wstrzymaniu wykonania zaskarżonej decyzji.