Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Jakub Linkowski po rozpoznaniu w dniu 8 października 2009 r. na posiedzeniu niejawnym zażaleń H. K. i K. G. na postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 września 2009 r. o odmowie zawieszenia postępowania w sprawie ze skarg H. K. i K. G. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] kwietnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wstrzymania wykonania decyzji postanawia: 1. odrzucić zażalenia, 2. zwrócić żalącym się kwotę 100 (sto) zł uiszczoną tytułem wpisu od zażaleń.
Zażalenia podlegają odrzuceniu.
Zgodnie z art. 194 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej "p. p. s. a.", zażalenie do Naczelnego Sądu Administracyjnego przysługuje na postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, których przedmiotem są rozstrzygnięcia enumeratywnie wymienione w pkt 1-10 tego paragrafu, a także wówczas, gdy p. p. s. a. wyraźnie przewiduje możliwość wniesienia zażalenia.
Uregulowanie zawarte w art. 194 § 1 pkt 3 p. p. s. a. przyznaje stronom postępowania prawo do kwestionowania w drodze zażalenia wyłącznie postanowień, których przedmiotem jest zawieszenie postępowania oraz odmowa podjęcia zawieszonego postępowania, natomiast nie dotyczy postanowień o odmowie zawieszenia postępowania.
Zauważyć należy, że art. 194 § 1 p. p. s. a. zawiera szczegółowy i wyczerpujący katalog przypadków, w których jest dopuszczalne zaskarżenie określonego postanowienia sądu pierwszej instancji. Jeżeli zatem ani powyższy przepis, ani inny przepis p. p. s. a. nie przewiduje prawa strony do wniesienia zażalenia na postanowienie wojewódzkiego sądu administracyjnego w przedmiocie odmowy zawieszenia postępowania sądowego, oznacza to, że zażalenie na to postanowienie nie jest dopuszczalne.
Kontynuacja postępowania sądowego, będąca następstwem odmowy jego zawieszenia, nie może w istocie trwale szkodzić interesom żadnej ze stron. Postanowienie sądu pierwszej instancji, od którego nie przysługuje zażalenie, może podlegać kontroli zgodnie z art. 191 p. p. s. a., albowiem stosownie do treści tego przepisu Naczelny Sąd Administracyjny, na wniosek strony, rozpoznaje te postanowienia wojewódzkiego sądu administracyjnego, które nie podlegały zaskarżeniu w drodze zażalenia. Warunkiem skutecznego złożenia takiego wniosku jest wniesienie skargi kasacyjnej i wykazanie wpływu wydanego postanowienia na wynik sprawy. Kontynuacja postępowania sądowego, a więc prowadzenie go bez nieuprawnionej zwłoki, stanowi natomiast realizację zasady ogólnej zawartej w art. 7 p. p. s. a., z której wynika dyrektywa szybkiego załatwienia sprawy.
Mając na względzie powyższe rozważania należy stwierdzić, że postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 11 września 2009 r. nie podlega zaskarżeniu do Naczelnego Sądu Administracyjnego, a zatem zażalenia na to postanowienie podlegają odrzuceniu jako niedopuszczalne.
W związku z tym Sąd na podstawie art. 178 w związku z art. 197 § 2 p. p. s. a. orzekł, jak w pkt 1 sentencji. Rozstrzygnięcie zawarte w pkt 2 sentencji zapadło na podstawie art. 232 § 1 pkt 1 lit. a p. p. s. a.