Sprawa ze skargi J. W. w przedmiocie wymierzenia grzywny Ministrowi Środowiska w trybie art. 154 § 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.)
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 2 lutego 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. W. w przedmiocie wymierzenia grzywny Ministrowi Środowiska w trybie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) postanawia: - odrzucić skargę.

Uzasadnienie

Skarżący J. W. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę w przedmiocie wymierzenia grzywny Ministrowi Środowiska w trybie art. 154 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm., dalej w skrócie: P.p.s.a). Skarżący wyjaśnił, iż postanowieniem z dnia 18 stycznia 2008 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie sygn. akt IV SO/Wa 154/07 zasądził na rzecz skarżącego od Ministra Środowiska kwotę 100 (sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego, jednakże pomimo upływu prawie dwóch lat Minister nie dokonał zwrotu zasądzonych kosztów.

W odpowiedzi na skargę Minister Środowiska wniósł o jej odrzucenie wskazując, iż wykonywanie orzeczeń sądów administracyjnych w części dotyczącej kosztów sądowych odbywa się w drodze egzekucji sądowej zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego.

Sąd zważył, co następuje:

Skarga podlega odrzuceniu.

W myśl art. 154 § 1 ustawy P.p.s.a. w razie niewykonania wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność oraz w razie bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności strona, po uprzednim pisemnym wezwaniu właściwego organu do wykonania wyroku lub załatwienia sprawy, może wnieść skargę w tym przedmiocie żądając wymierzenia temu organowi grzywny.

Literalne brzmienie tego przepisy jednoznacznie wskazuje, iż skarga, o której mowa w art. 154 § 1 powołanej ustawy, może być wniesiona tylko w jednym z dwu przypadków, a mianowicie w razie:

- niewykonania przez organ wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność, albo

- bezczynności organu po wyroku uchylającym lub stwierdzającym nieważność aktu lub czynności.

Taka konstrukcja omawianego przepisu wiąże się z pojęciem wykonalności orzeczenia sądu administracyjnego. A zatem aby można było mówić o "niewykonaniu wyroku" w rozumieniu art. 154 § 1 ustawy P.p.s.a. musi zaistnieć sytuacja, w której sąd zobowiązał organ administracji publicznej do podjęcia określonych działań z zakresu administracji publicznej. I tak w przypadku niewykonania przez organ wyroku uwzględniającego skargę na bezczynność zobowiązującym go do wydania w określonym terminie aktu lub dokonania czynności, lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia bądź obowiązku wynikających z przepisów prawa, będzie to sytuacja, w której organ nie wywiązuje się z tego obowiązku. Natomiast w drugim z wymienionych przypadków, będzie to sytuacja, w której organ nie wydał stosownego aktu lub nie dokonał stosownej czynności w powtórnym postępowaniu prowadzonym w wykonaniu wyroku sądu administracyjnego.

Skarga z art. 154 § 1 powołanej ustawy nie może zatem dotyczyć niewykonania wyroku w części dotyczącej zasadzenia kosztów sądowych, albowiem w takiej sytuacji nie występuje konieczność podjęcia przez organ działań z zakresu administracji publicznej zastrzeżonych prawem do jego właściwości, lecz powstaje miedzy osobą prawną, której strukturom przypisany jest konkretny organ administracji publicznej a osobą, na której rzecz orzeczono zwrot kosztów sądowych, cywilnoprawny stosunek zobowiązaniowy (dłużnik - wierzyciel). Wykonanie orzeczeń sądów administracyjnych w części dotyczącej zasądzonych na rzecz strony kosztów sądowych odbywa się w drodze egzekucji sądowej zgodnie z przepisami kodeksu postępowania cywilnego, po stwierdzeniu przez sąd - w myśl art. 169 P.p.s.a. - jego prawomocności (por. postanowienie WSA w Szczecinie z 25 marca 2004 r. SA/Sz 2291/03, ONSAiWSA 2005 nr 6 poz. 123).

W tej sytuacji skargę J. W. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie w przedmiocie wymierzenia grzywny Ministrowi Środowiska w trybie art. 154 § 1 ustawy P.p.s.a. za niewykonanie orzeczenia sądu w części dotyczącej zasądzenia kosztów sądowych, należało uznać za niedopuszczalną.

Mając powyższe na względzie Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 ustawy P.p.s.a., orzekł jak w sentencji postanowienia.

Strona 1/1