Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 13 listopada 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku T. B. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi T. B. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] marca 2017 r. znak: [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pieniężnego postanawia: odmówić przyznania prawa pomocy.
Zgodnie z art. 246 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.), dalej powoływanej również jako ppsa, prawo pomocy przysługuje osobie fizycznej w zakresie całkowitym
- gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania (pkt 1), zaś w zakresie częściowym - gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (pkt 2).
Stosownie natomiast do treści art. 252 § 1 ppsa osoba fizyczna, która ubiega się o przyznanie prawa pomocy, jest zobowiązana do złożenia oświadczenia dotyczącego jej stanu majątkowego oraz podania dokładnych danych o stanie rodzinnym.
Z kolei art. 255 ppsa stanowi, iż jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku okaże się niewystarczające do oceny jej stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości, strona jest zobowiązana złożyć na wezwanie, w zakreślonym terminie, dodatkowe oświadczenie lub przedłożyć dokumenty źródłowe dotyczące jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Dopiero po otrzymaniu i zapoznaniu się z treścią takich dokumentów możliwe jest wydanie prawidłowego orzeczenia w tym zakresie.
W przedmiotowej sprawie powyższy warunek dopuszczalności przyznania prawa pomocy nie został spełniony.
T. B., pomimo wezwania do złożenia w terminie 14 dni dodatkowego oświadczenia i dokumentów źródłowych, dotyczących jej majątku i dochodów (tj.: a) wyciągów ze wskazanych w wezwaniu rachunków bankowych jej oraz jej męża, b) odpisów zeznań podatkowych jej oraz jej męża za ostatnie dwa lata kalendarzowe oraz c) oświadczenia wyjaśniającego wątpliwości dotyczące źródeł dochodu męża), nie wykonała nałożonego obowiązku. Wezwanie z dnia 4 sierpnia 2017 r., ponowione w piśmie z dnia 5 października 2017 r., doręczonym w dniu 10 października 2017 r. (zwrotne potwierdzenie odbioru znajduje się na karcie nr 37 akt sprawy - odbiór przesyłki pocztowej pokwitowała osobiście skarżąca), pozostaje bez odpowiedzi.
Trzeba przy tym podkreślić, że brak jest podstaw do prowadzenia z urzędu postępowania w sprawie sytuacji majątkowej wnioskodawczyni, jeżeli on sam uchyla się od złożenia niezbędnych do oceny tej sytuacji dokumentów.
Odstępując od złożenia wymaganych dokumentów, skarżąca nie usunęła wątpliwości, jakie budzi oświadczenie zawarte w złożonym przez nią wniosku o przyznanie prawa pomocy. Tym samym uniemożliwiła dokonanie oceny jej rzeczywistej sytuacji materialnej.
W tym stanie rzeczy brak jest podstaw do przyznania prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Z powyższych względów, na podstawie art. 246 § 1 pkt 1 w zw. z art. 258 § 2 pkt 7 ppsa, należało orzec jak w postanowieniu.