Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj po rozpoznaniu w dniu 5 marca 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku R. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi R. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
R. K. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości oznaczonej jako działka nr [...] położonej w [...] gmina [...].
W skardze zawarto również wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Zdaniem skarżącego brak wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji do czasu rozpoznania skargi może spowodować rozpoczęcie prac związanych z realizacją inwestycji co spowoduje trudne do odwrócenia skutki, jak również znaczną szkodę na nieruchomości poprzez ograniczenie możliwości wykonywania prawa własności.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Przedmiotem niniejszego wniosku złożonego na podstawie art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.; zwanej dalej "p.p.s.a.") jest decyzja Wojewody [...] z dnia [...] listopada 2017 r. zezwalająca [...] z siedzibą w [...] na niezwłoczne zajęcie nieruchomości w celu realizacji inwestycji celu publicznego. Podstawę wydania zaskarżonej decyzji stanowił art. 124 ust. 1a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2016 r., poz. 2147 ze zm.; zwanej dalej "u.g.n."), zgodnie z którym w przypadkach określonych w art. 108 Kodeksu postępowania administracyjnego lub uzasadnionych ważnym interesem gospodarczym starosta, wykonujący zadanie z zakresu administracji rządowej, na wniosek podmiotu, który będzie realizował cel publiczny, udziela, w drodze decyzji, zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości po wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 1. Decyzji o niezwłocznym zajęciu nieruchomości nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
Decyzja zezwalająca na niezwłoczne zajęcie nieruchomości, w przeciwieństwie do decyzji ograniczającej sposób korzystania z nieruchomości wydanej na podstawie art. 124 ust. 1 u.g.n., została wyłączona przez ustawodawcę z zakresu działania art. 9 u.g.n., który stanowi, że w sprawach, o których mowa w przepisach działu III, z wyłączeniem art. 97 ust. 3 pkt 1, art. 122, art. 124 ust. 1a, art. 124b ust. 1, art. 126 i art. 132 ust. 1a, wykonanie decyzji następuje po upływie 14 dni od dnia, w którym upłynął bezskutecznie trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi na decyzję do sądu administracyjnego. W przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego w tych sprawach organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie, w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie. Podkreślenia wymaga, że wyłączenia przewidziane w art. 9 u.g.n. są w pełni zrozumiałe, gdyż decyzje w tych sprawach są wydawane pod presją okoliczności, po to by uniknąć zbędnej zwłoki. Ratio legis art. 124 ust. 1a u.g.n. to przyśpieszenie rozpoczęcia i realizacji inwestycji linowych (zob. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia: 5 lutego 2015 r., sygn. akt I OZ 80/15; 11 grudnia 2015 r., sygn. akt I OSK 2432/15; 20 stycznia 2016 r., sygn. akt I OZ 1865/15; 28 stycznia 2016 r., sygn. akt I OZ 47/16; 21 czerwca 2016 r., sygn. akt I OZ 631/16).