Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Michał Majcher po rozpoznaniu w dniu 24 stycznia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. P. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym w drugiej instancji w sprawie ze skargi A. K. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego postanawia: przyznać radcy prawnemu P. P. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 180 (sto osiemdziesiąt) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 41,40 złotych (czterdzieści jeden zł 40/100) stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 6 lipca 2017 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. K. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...] marca 2014 r., nr [...] w przedmiocie przystąpienia do sporządzenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Postanowieniem Referendarza sądowego z dnia 14 grudnia 2017 r. w niniejszej sprawie ustanowiono dla Skarżącego radcę prawnego.
W piśmie z dnia 4 stycznia 2018 r. Rada Okręgowej Izby Radców Prawnych w [...] pełnomocnikiem strony wyznaczyła radcę prawnego P. P.
W dniu 17 stycznia 2018 r. wyznaczony radca prawny złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia z dnia 6 lipca 2017 r., wraz z jej odpisem, ponadto wniósł o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oświadczając, że nie zostały one opłacone przez Skarżącego nawet w części.
Rozpoznając powyższy wniosek Referendarz sądowy miał na względzie, że zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczegółowe zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r., poz. 1715).
Zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 1 lit. c tego rozporządzenia w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, w pierwszej instancji, w sprawie, w której przedmiotem zaskarżenia nie jest należność pieniężna, bądź decyzja lub postanowienie Urzędu Patentowego, opłata wynosi 240 zł.
Natomiast zgodnie z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b cyt. rozporządzenia za sporządzenie i wniesienie skargi kasacyjnej albo za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej opłata wynosi 50% opłaty określonej w pkt 1, a jeżeli w drugiej instancji sprawy nie prowadził ten sam radca prawny - 75% tej opłaty, w obu przypadkach nie mniej niż 120 zł.
Z uwagi na to, że wyznaczony radca prawny nie prowadził sprawy w I. instancji, za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej należało przyznać wynagrodzenie w kwocie 180 zł (75% kwoty 240 zł).
Stosownie do § 4 ust. 3 rozporządzenia, opłata uległa podwyższeniu o stawkę podatku od towarów i usług.
W tym stanie rzeczy, na podstawie art. 250 § 1, art. 258 § 2 pkt 8 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi w zw. z § 21 ust. 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r., orzeczono jak w postanowieniu.