Dnia 29 czerwca 2018 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Szymańska, po rozpoznaniu w dniu 29 czerwca 2018 roku na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi G. J. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2018 roku nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Wraz ze skargą z dnia 16 maja 2018r. na decyzję Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia [...] kwietnia 2018r. w przedmiocie ustalenia odszkodowania na rzecz G. J. za przejęcie z mocy prawa na rzecz Skarbu Państwa prawa własności nieruchomości oznaczonej jako działki nr [...] o powierzchni 0,0216 ha, nr [...] o powierzchni 0,0088 ha i nr [...] o powierzchni 0,0085 ha, położonej w obrębie [...], jednostce ewidencyjnej [...], przeznczonej pod budowę drogi krajowej nr [...] od km [...] do km [...] wraz z rozbiórką istniejącego mostu i budową w jego miejscu nowego obiektu inżynierskiego na potoku [...] w ciągu drogi krajowej [...] w km [...] oraz budową i rozbiórką objazdu tymczasowego w miejscowości [...] gmina [...], powiat [...] oraz o zobowiązaniu Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad do wypłaty ustalonego odszkodowania skarżąca G. J. wniosła o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na ryzyko wyrządzenia skarżącej niepowetowanej szkody majątkowej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosownie do art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. 2017, poz. 1369 ze zm.), dalej "p.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania aktu lub czynności. W myśl art. 61 § 3 p.p.s.a. sąd, na wniosek skarżącego, może wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Ciężar dowodu leży przy tym na wnioskodawcy, który powinien przynajmniej uprawdopodobnić, że w jego przypadku spełnione zostały przesłanki wskazane w przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności należy więc poprzedzić analizą przedstawionego przez wnioskodawcę uzasadnienia pod kątem spełnienia przesłanek wskazanych w przepisie art. 61 § 3 p.p.s.a. Ocena ta jest możliwa i w dużym stopniu zależy od argumentacji przedstawionej we wniosku złożonym przez stronę. Jak przyjęto w judykaturze, wniosek o wstrzymanie wykonania w całości lub w części aktu lub czynności powinien zawierać odrębne uzasadnienie, gdyż sąd rozpoznając wniosek nie dokonuje oceny zasadności skargi (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 5 października 2006r., sygn. akt I OZ 1381/06, dostępne na stronie internetowej orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Tymczasem zawarty w skardze wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w ogóle nie został uzasadniony, albowiem skarżąca ograniczyła się jedynie do wniesienie o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. Analiza orzecznictwa sądów administracyjnych wskazuje, że warunkiem wydania postanowienia o wstrzymaniu wykonania aktu lub czynności jest wykazanie przez stronę we wniosku okoliczności uzasadniających możliwość wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Nie wystarczy samo powtórzenie treści przepisu, a tym bardziej samo wniesienie o zastosowanie ochrony tymczasowej. Uzasadnienie wniosku winno odnosić się do konkretnych zdarzeń świadczących o tym, że w stosunku do wnioskodawcy wstrzymanie wykonania aktu jest zasadne. Brak uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania aktu uniemożliwia jego merytoryczną ocenę (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 18 maja 2004r., FZ 65/04; z dnia 3 października 2007r., I OZ 707/07 i z dnia 6 lutego 2009r., II FZ 39/09 - dostępne na stronie internetowej orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).
Mając powyższe na uwadze, Sąd wskazuje, że wniosek skarżącej nie zawiera jakiegokolwiek uzasadnienia na potwierdzenie zasadności żądania wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji. Samo wniesienie o zastosowanie ochrony tymczasowej nie stanowi uzasadnienia wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu. Należy przy tym podkreślić, że jeżeli strona nie wykazała okoliczności uzasadniających żądanie wstrzymania wykonania decyzji, to nie można tego uznać za brak formalny wniosku (art. 49 § 1 P.p.s.a.), lecz za brak przesłanek ochrony tymczasowej przez sąd uzasadniający oddalenie wniosku. Nie można bowiem przenosić na Sąd obowiązku wykazania okoliczności uzasadniających wstrzymanie wykonania aktu w sytuacji, gdy strona we wniosku okoliczności tych nie wskazuje (por.: postanowienie NSA z dnia 14 stycznia 2015r., sygn. II OZ 1399/14, opubl. w Lex nr 1624460).
Jedynie na marginesie należy wskazać, że decyzja przyznająca odszkodowanie skarżącej i nie nakładająca na nią żadnych obowiązków, ani nie pozbawiająca jej żadnych uprawnień, nie może ze swojej istoty wyrządzić skarżącej szkody ani trudnych do odwrócenia skutków.
Mając powyższe na uwadze Sąd, w oparciu o art. 61 § 3 a contrario i art. 61 § 5 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji postanowienia.