Ustalenie, że miejsce stałego pobytu osoby jest inne niż ujawnione w ewidencji rodzi konieczność wymiany dowodu osobistego (art. 40 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych - Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 tj. ze zm. - dalej zwana "ustawą"). Jednakże nie oznacza to, że w sytuacji braku zameldowania na pobyt stały pod innym adresem, strona nie uzyska nowego dokumentu tożsamości. W sytuacji bowiem braku zameldowania na pobyt stały oraz braku zameldowania na pobyt czasowy trwający ponad 3 miesiące, w dowodzie osobistym nie zamieszcza się danych o adresie (art. 37 ust.1 pkt 4 ustawy). Zatem konieczność wymiany posiadanego dowodu osobistego (jako skutek zaskarżonej decyzji), w sytuacji gdy istnieje możliwość uzyskania nowego (zawierającego aktualne dane osobowe) nie oznacza, że Skarżącego pozbawiono dokumentów (co podniósł w uzasadnieniu wniosku). Brak jest również podstaw do przyjęcia, że niewymiennie dowodu osobistego lub niedokonanie aktualizacji informacji o miejscu stałego pobytu w innych zbiorach danych (np. ewidencji działalności gospodarczej) pozbawia Skarżącego źródła zarobkowania.
Skoro przedstawione przez R. K. argumenty nie uprawdopodobniają, iż wykonanie zaskarżonej decyzji może spowodować znaczną szkodę lub, że istnieje niebezpieczeństwo spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, zatem brak jest podstaw aby uczynić zadość złożonemu przez stronę żądaniu wstrzymania decyzji.
W związku z powyższym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ppsa, orzekł jak w sentencji postanowienia.