Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Teresa Zyglewska po rozpoznaniu w dniu 30 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi H. M., C. M. i A. K. na decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] czerwca 2010 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary pieniężnej postanawia: wstrzymać wykonanie zaskarżonej decyzji oraz decyzji Okręgowego Inspektora Rybołówstwa Morskiego w S. z dnia [...] marca 2010 r. nr [...]
W skardze H. M., C. M. i A. K., działając przez profesjonalnego pełnomocnika, złożyli wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz utrzymanej nią w mocy decyzji Okręgowego Inspektora Rybołówstwa Morskiego w S. z [...] marca 2010 r. nr [...], wymierzającej skarżącym karę pieniężną w wysokości 20 000 zł za naruszenie przepisów o rybołówstwie.
Uzasadniając żądanie ochrony tymczasowej skarżący wskazali, iż wymierzono im w pięciu postępowaniach pięć kar w wysokości po 20 000 złotych (łącznie 100 000 złotych). Wysokość tej kwoty i skutki jej ewentualnego wyegzekwowania uzasadniają, zdaniem skarżących, wniosek o wstrzymanie wykonania decyzji obu instancji.
Sąd zważył, co następuje:
Zasadą wynikającą z art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r.- Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz.1270 ze zm., zwana dalej: P.p.s.a.) jest, że wniesienie skargi do Sądu nie wstrzymuje wykonania zaskarżonego aktu. Przepis art. 61 § 3 ustawy P.p.s.a. dopuszcza jednak na wniosek skarżącego wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu przez Sąd, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków. Dotyczy to także aktów wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach tej samej sprawy.
Z powyższej regulacji wynika, iż instytucja wstrzymania wykonania aktu ma charakter wyjątkowy, albowiem może mieć miejsce jedynie w przypadku gdy zachodzą przesłanki, o których mowa wyżej. Zastosowanie tej instytucji nie może być poprzedzone oceną zasadności skargi, ponieważ takie działanie sądu, dokonywane w ramach posiedzenia niejawnego, oznaczałoby niedopuszczalną ocenę legalności zaskarżonego aktu, sprowadzającą się do przesądu.
Zgodnie z orzecznictwem sądów administracyjnych wstrzymanie może dotyczyć tylko takiego aktu administracyjnego, który nadaje się do wykonania i podlega wykonaniu.
W wyniku dokonania analizy wniosku skarżącego o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu pierwszej instancji, w ocenie Sądu zaistniały przesłanki, o których mowa w art. 61 § 3 P.p.s.a.
Przedmiotem skargi jest decyzja Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia [...] czerwca 2010 r. utrzymująca w mocy decyzję Okręgowego Inspektora Rybołówstwa Morskiego w S. z [...] marca 2010 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia skarżącym kary pieniężnej w wysokości 20 000 zł za naruszenie przepisów o rybołówstwie. Utrzymanie w mocy przez organ drugiej instancji decyzji organu pierwszoinstancyjnego powoduje, iż decyzja ta jest ostateczna i wywołuje skutki prawne w niej określone.
W ocenie Sądu wykonanie powyższych decyzji, na mocy których nałożono na skarżących karę pieniężną w wysokości 20 000 złotych, przed zbadaniem ich legalności przez właściwy sąd administracyjny, może spowodować wystąpienie okoliczności, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy P.p.s.a.
Dodatkowo należy podkreślić, iż w chwili obecnej przed tut. Sądem toczy się co najmniej kilka postępowań dotyczących wymierzenia skarżącym kar pieniężnych. Ze względu na powyższe, a w szczególności okoliczność, iż w razie niewstrzymania wykonania zaskarżonego aktu, kara podlegałaby ściągnięciu w trybie egzekucji administracyjnej należności pieniężnych, istnieje prawdopodobieństwo spowodowania tym znacznej szkody dla skarżącego.
Mając powyższe na względzie należy stwierdzić, iż zachodzą podstawy do wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji oraz decyzji organu I instancji, o których mowa w art. 61 § 3 ustawy P.p.s.a.
W związku z powyższym na podstawie art. 61 § 3 i § 5 ustawy P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia