Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Szymańska po rozpoznaniu w dniu 12 lutego 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. P. o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata w sprawie ze skargi A. P. na uchwałę Rady Miejskiej w P. z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa postanawia odmówić przyznania prawa pomocy.
Postanowieniem z 11 września 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 1849/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odmówił A. P. przyznania prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów z uwagi na oczywistą bezzasadność skargi.
Postanowieniem z 12 września 2017 r. sygn. akt IV SA/Wa 1849/17 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie odrzucił skargę A. P. na uchwałę Rady Miejskiej w P. z dnia [...] kwietnia 2017 r. jako niedopuszczalną.
Wraz ze skargą kasacyjną na postanowienie z 12 września 2017 r. skarżąca złożył kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy, tym razem w zakresie całkowitym, domagając się zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata z urzędu.
Postanowieniem z 16 stycznia 2018 r. sygn. akt I OZ 1932/17 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił zażalenie A. P. na postanowienie z 11 września 2018 r. w przedmiocie odmowy przyznania skarżącej prawa pomocy. NSA po przeanalizowaniu przedmiotu skargi, stwierdził, że wniesiona w niniejszej sprawie skarga nie podlega kognicji sądu administracyjnego, zasadnie zatem sąd pierwszej instancji odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy ze względu na oczywistą bezzasadność skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 247 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (dz. U. z 2017 r. poz. 1369 ze zm.), dalej: p.p.s.a., prawo pomocy nie przysługuje stronie w razie oczywistej bezzasadności jej skargi.
Należy podkreślić, że w rozpatrywanej sprawie postanowieniem z dnia 11 września 2017 r. Sąd odmówił skarżącej przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych z uwagi na oczywistą bezzasadność skargi. Trafność takiego stanowiska potwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 16 stycznia 2018 r. sygn. akt I OZ 1932/17. NSA w orzeczeniu tym szczegółowo przeanalizował przedmiot skargi. NSA stwierdził, co następuje: "W rozpoznawanej sprawie przedmiotem skargi jest uchwała Rady Miejskiej w P., wydana wobec złożonego przez A. P. wezwania do usunięcia naruszenia prawa na skutek uchwały Rady Miejskiej w P. z dnia [...] lutego 2017 r. w sprawie skargi A. P. na odmowę prowadzenia procedury "Niebieska Karta" i udzielenia jakiejkolwiek pomocy finansowej przez Burmistrza Miasta i Gminy P.. Sprawa ze skargi na uchwałę podjętą w tym trybie nie należy do właściwości sądów administracyjnych. Art. 3 § 2 p.p.s.a. zawiera zamknięty katalog, uprawniający sądy administracyjne do rozpoznania skarg na wskazane w nim akty i czynności, w § 3 tego przepisu określono kompetencję do orzekania w innych sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę i stosują środki określone w tych przepisach. Skarga w niniejszej sprawie nie należy do właściwości sądu administracyjnego, bowiem nie dotyczy żadnego z aktów administracyjnych wymienionych w art. 3 § 2 pkt 1-4 ani § 3 p.p.s.a. Przedmiotem sprawy jest uchwała w przedmiocie złożonego przez skarżącą wezwania do usunięcia naruszenia prawa uchwała podjętą w trybie postępowania skargowego regulowanego przepisami działu VIII k.p.a. W orzecznictwie zaś utrwalony jest pogląd, że w sprawach dotyczących postępowania skargowego, niezależnie od formy rozpatrzenia skargi, nie przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
W tej sytuacji prawo pomocy nie przysługuje i Sąd I instancji zasadnie odmówił przyznania tego prawa na podstawie art. 247 p.p.s.a."
Rozpatrując niniejszy wniosek o prawo pomocy, Wojewódzki Sąd Administracyjny stwierdził - mając na uwadze powyższe stanowisko NSA - że prawo pomocy w niniejszej sprawie skarżącej nie przysługuje ze względu na oczywistą bezzasadność skargi. Zatem wobec przesądzenia przez NSA w powołanym wyżej postanowieniu z dnia 16 stycznia 2018 r. sygn. akt I OZ 1932/17, że w rozpoznawanej sprawie zachodzi przesłanka określona w art. 247 p.p.s.a., brak jest podstaw do uznania, że w sprawie doszło do zmiany jakichkolwiek okoliczności, które miałyby wpływ na uwzględnienie wniosku o przyznanie prawa pomocy w jakimkolwiek zakresie, czy to całkowitym, czy częściowym (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z 7 października 2008 r., sygn. akt I OZ 763/08, z 16 marca 2009 r., sygn. akt I OZ 208/09 oraz z 13 lutego 2015 r. sygn. akt II OZ 97/15, z 8 kwietnia 2016 r. sygn. akt I OZ 321/16 wskazane orzeczenia dostępne są w Centralnej Bazie Orzeczeń Sądów Administracyjnych pod adresem orzeczenia.nsa.gov.pl).
W tym stanie rzeczy, na podstawie 247 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Sąd orzekł jak w sentencji.