Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku W. P. o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia w sprawie ze skargi W. P. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2014 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu podania postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonego postanowienia
W piśmie z dnia 1 grudnia 2014 r. W. P. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2014 r., nr [...], którym utrzymano w mocy postanowienie tego organu z dnia [...] sierpnia 2014 r. orzekające zwrotu podania zatytułowanego jako odwołanie od decyzji Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia.
W skardze zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z treścią art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wstrzymanie wykonania zaskarżonego aktu lub czynności przez Sąd może zatem nastąpić wyłącznie na wniosek skarżącego, co oznacza, że na wnioskodawcy spoczywa obowiązek przedstawienia okoliczności, które pozwolą sądowi na dokonanie oceny, czy spełnione są przesłanki uzasadniające wstrzymanie wykonania aktu lub czynności. Niewskazanie we wniosku okoliczności uzasadniających twierdzenie, ze zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków oznacza brak przesłanek udzielenia ochrony tymczasowej przez Sąd (J. P. Tarno, Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2006r., s. 189).
W celu stwierdzenia przez Sąd, czy zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, skarżący musi wskazać istnienie konkretnych okoliczności pozwalających na przyjęcie, że wstrzymanie wykonania aktu lub czynności jest zasadne. Powyższe stanowisko potwierdza liczne orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego (por. postanowienie z dnia 25 września 2009 r. sygn. I OZ 892/09, z dnia 6 października 2009 r., sygn. II OZ 833/09, z dnia 21 października 2013 r., sygn. II OZ 862/13).
W niniejszej sprawie wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w ogóle nie został uzasadniony, wobec tego Sąd nie może ocenić, czy w stosunku do skarżących zachodzą przesłanki z art. 61 § 3 cyt. ustawy.
Niezależnie od powyższego podnieść należy, że przedmiotem wniosku o wstrzymanie mogą tyć tylko takie rozstrzygnięcia, które mogą być wykonane czy to w sposób dobrowolny czy przymusowy. Z pewnością zaskarżone w niniejszej sprawie postanowienie nie nadaje się do wykonania, ma bowiem charakter rozstrzygnięcia o charakterze procesowym.
W tym stanie rzeczy Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, na podstawie art. 61 § 3 i § 5 powołanej ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, orzekł jak w sentencji.