Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący - sędzia WSA Jakub Linkowski po rozpoznaniu w dniu 22 października 2013 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku A. O. o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty W. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...] w sprawie ze skargi A. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2013 r. nr [...] w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie zbierania odpadów postanawia: odmówić wstrzymania wykonania decyzji Starosty W. z dnia [...] grudnia 2012 r. nr [...].
A. O. wniosła do Sądu skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lipca 2013 r. utrzymującą w mocy decyzję Starosty W. z dnia [...] grudnia 2012 r. w przedmiocie cofnięcia zezwolenia na prowadzenie zbierania odpadów w punkcie skupu surowców wtórnych przy ul. [...] w M. udzielonego decyzją Starosty W. z dnia [...] maja 2004 r. i zmienionego decyzją tego organu z dnia [...] czerwca 2005 r.
Skarżąca wniosła o wstrzymanie wykonania decyzji Starosty W. z dnia [...] grudnia 2012 r. z uwagi na bardzo trudną sytuację finansową. Działalność gospodarcza w zakresie przedmiotowego skupu jest jej jedynym źródłem dochodu, a skarżąca znajdująca się w dziewiątym miesiącu ciąży nie może pozostać bez środków do życia (k. 9).
Pismem z dnia 7 października 2013 r. Sąd wezwał skarżącą do uprawdopodobnienia w terminie siedmiu dni, że brak wstrzymania decyzji spowoduje niebezpieczeństwo wyrządzenia jej znacznej szkody lub trudnych do odwrócenia skutków (k. 26).
W odpowiedzi skarżąca wskazała, że jest matką samotnie wychowującą dwoje dzieci, działalność gospodarcza w zakresie przedmiotowego skupu jest jej jedynym źródłem dochodu, a wszelkie problemy z jej prowadzeniem są spowodowane animozją osób trzecich.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Zgodnie z zasadą przyjętą w art. 61 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), zwanej dalej "P.p.s.a.", wniesienie skargi nie wstrzymuje wykonania decyzji. Jednakże art. 61 § 3 P.p.s.a. stanowi, że po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części decyzji, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Skarżący jest zobowiązany uprawdopodobnić, że zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Skarżąca nie uprawdopodobniła, aby wykonanie decyzji organu pierwszej instancji mogło doprowadzić do niebezpieczeństwa wyrządzenia jej znacznej szkody lub spowodować trudne do odwrócenia skutki.
Oświadczenia skarżącej o trudnej sytuacji materialnej nie zostały poparte żadnymi dokumentami, stąd nie mogą być wystarczające do uwzględnienia wniosku. Znajdujące się w aktach administracyjnych dokumenty nie dotyczą sytuacji materialnej skarżącej.
Okoliczność zaś, że prowadzona działalność jest dla skarżącej jedynym źródłem dochodu i że ma ona na utrzymaniu dwoje dzieci samo w sobie jeszcze nie przesądza, że skarżąca znajduje się w trudnej sytuacji materialnej.
W związku z powyższym na podstawie art. 61 § 3 w związku z art. 61 § 5 P.p.s.a. orzeczono, jak w sentencji postanowienia.