Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 31 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku S. L. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie radcy prawnego w sprawie ze skargi S. L. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] kwietnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia odszkodowania postanawia 1) zwolnić S. L. od kosztów sądowych, 2) ustanowić dla S. L. radcę prawnego
Wyrokiem z dnia 8 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę S. L. (dalej: "skarżącego") na decyzję Wojewody [...] w przedmiocie odmowy ustalenia odszkodowania.
Skarżący zwrócił się do Sądu z wnioskiem o zwolnienie od kosztów sądowych. We wniosku sporządzonym na urzędowym formularzu PPF z dnia 13 stycznia 2016 r. skarżący podniósł, że od kwietnia 2012 r. jest osobą bezrobotną, poszukującą pracy. W utrzymaniu pomagają mu rodzice, ponadto wykonuje prace dorywcze. Jedynym majątkiem jest dom jednorodzinny. Skarżący podał, że mieszka z dwiema małoletnimi córkami i konkubiną M. W. Z tytułu prac dorywczych skarżący uzyskuje dochody w wysokości ok. 50 - 100 zł miesięcznie. M. W. prowadzi działalność gospodarczą i z tego tytułu poniosła stratę w wysokości 20 600 zł. Skarżący podał, że koszty utrzymania mieszkania wynoszą ok. 700 zł.
Zarządzeniem z dnia 3 lutego 2016 r. skarżący został wezwany do uzupełnienia wniosku poprzez nadesłanie dokumentów i oświadczeń dotyczących m. in. źródeł utrzymania, wydatków na utrzymanie, dochodów, stanu rachunków bankowych.
W dniu 16 lutego 2016 r. skarżący nadesłał żądane informacje i dokumenty, z których wynika m. in., że:
- M. W. nie jest żoną S. L. i nie prowadzi z nim wspólnego gospodarstwa domowego; skarżący w części pokrywa wydatki na dzieci, w zamian M. W. ponosi koszty utrzymania/eksploatacji domu; M. W. zamierza wyprowadzić się, kiedy tylko sytuacja materialna skarżącego ulegnie poprawie;
- obecnie jedynym źródłem utrzymania skarżącego jest wynagrodzenie za wykonywanie drobnych prac dorywczych (np. pomoc przy przeprowadzce, pomoc w ogrodzie, drobne prace domowe) w wysokości ok. 50 - 100 zł miesięcznie;
- w utrzymaniu skarżącego i jego córek pomaga matka skarżącego; z oświadczenia M. L. z dnia 12 lutego 2016 r. wynika, że w ostatnim kwartale przekazała skarżącemu na utrzymanie jego córek 950 zł, a na początku 2016 r. - 200 zł; przygotowuje również posiłki skarżącemu (koszt miesięczny ok. 200 zł); wydatki te pokrywa z własnej emerytury.
W dniu 24 marca 2016 r. skarżący złożył kolejny urzędowy formularz PPF, z którego wynika, że domaga się zwolnienia od kosztów sądowych, jak również ustanowienia radcy prawnego, w celu sporządzenia skargi kasacyjnej w niniejszej sprawie.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy stwierdzono, co następuje:
Zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U z 2012 r., poz. 270, dalej jako "P.p.s.a."), przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym następuje jeżeli wnioskujący wykaże, że nie jest w stanie podołać jakimkolwiek kosztom postępowania sądowego. Wykazanie tej przesłanki ciąży na wnioskującym o prawo pomocy.
Oceniając złożony przez skarżącego wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym, należało uznać, że zasługuje on na uwzględnienie, bowiem wykazał on, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania.
Skarżący wykonuje prace dorywcze, otrzymując z tego tytułu wynagrodzenie w wysokości ok. 50 - 100 zł miesięcznie. Finansowo pomaga mu matka, która przeznacza pieniądze pochodzące z emerytury na pomoc w utrzymaniu córek S. L. oraz przygotowuje mu posiłki. W tej sytuacji, mając na uwadze aktualny poziom cen i opłat za dobra i usługi utrzymania koniecznego, uznano, że nie jest w stanie ponieść kosztów sądowych związanych z niniejszym postępowaniem.
Ponadto należy uznać, że wnioskodawca wykazał, że nie jest w stanie ponieść kosztów ustanowienia profesjonalnego pełnomocnika. Ustanowienie pełnomocnika z urzędu ma szczególne znaczenie z uwagi na etap, w którym znajduje się postępowanie w sprawie. Wyrokiem z dnia 8 stycznia 2016 r. Sąd rozpoznał skargę w niniejszej sprawie. Od przedmiotowego orzeczenia przysługuje skarga kasacyjna (art. 173 § 1 P.p.s.a.). Powyższy środek odwoławczy objęty jest przymusem adwokacko - radcowskim (art. 175 § 1 P.p.s.a.). W tym stanie rzeczy od przyznania prawa pomocy przez ustanowienie pełnomocnika z urzędu może być uzależniona realizacja przez skarżącego konstytucyjnego prawa do sądu.
Dlatego też na podstawie art. 246 § 1 pkt 1, art. 258 § 2 pkt 7 wyżej cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało postanowić jak w sentencji.