Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Sędzia WSA - Jarosław Stopczyński po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. na decyzję Wojewody (...) z dnia (...) marca 2003 r. nr (...) w przedmiocie uregulowania własności nieruchomości rolnej postanawia: - umorzyć postępowanie sądowe.
M. S. wniósł do Naczelnego Sądu Administracyjnego skargę na decyzję Wojewody (...) z dnia (...) marca 2003 r. nr (...) w przedmiocie uregulowania własności nieruchomości rolnej.
Postanowieniem z dnia 28 grudnia 2004 r. postępowanie sądowe w sprawie zostało zawieszone przez Wojewódzki Sąd Administracyjny z uwagi na śmierć skarżącego M. S. Stosownie do przepisu art. 97 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Przepisy wprowadzające ustawę - Prawo o ustroju sądów administracyjnych i ustawę - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1271) sprawy, w których skargi zostały wniesione do Naczelnego Sądu Administracyjnego przed dniem 1 stycznia 2004 r. i postępowanie nie zostało zakończone, podlegają rozpoznaniu przez właściwe wojewódzkie sądy administracyjne na podstawie przepisów ustawy P.p.s.a.
W toku postępowania sądowego ustalono następcę prawnego po zmarłym skarżącym.
Wobec powyższego postępowanie sądowe, stosownie do art. 128 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, po.z 1270 zwana dalej P.p.s.a.), zostało podjęte postanowieniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 18 grudnia 2008 r.
Jednocześnie następca prawny zmarłego tj. jego syn A. S. pismem z dnia 3 grudnia 2008 r. (data nadania pisma w urzędzie pocztowym) cofnął skargę na decyzję Wojewody (...) z dnia (...) marca 2003 r.
Wobec powyższego Sąd stwierdził, że dokonane w/w pismem procesowym cofnięcie skargi jest dopuszczalne oraz skuteczne w świetle przepisu art. 60 ustawy P.p.s.a, zgodnie z którym, w przypadku cofnięcia skargi przez skarżącego Sąd może uznać cofnięcie za niedopuszczalne tylko w sytuacji, gdy zmierza ono do obejścia prawa lub spowodowałoby utrzymanie w mocy aktu lub czynności dotkniętych wadą nieważności.
W tej sytuacji, na podstawie art. 161 § 1 pkt 1 ustawy P.p.s.a., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie orzekł jak w sentencji postanowienia.