Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Małaszewska - Litwiniec po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. K. i S. K. o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi J. K. i S. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] czerwca 2015 r. nr [...] w przedmiocie zezwolenia na niezwłoczne zajęcie nieruchomości postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji
W piśmie z dnia 16 lipca 2015 r. J. K. i S. K., reprezentowani przez adwokata, wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Wojewody [...] z [...] czerwca 2015 r. nr [...], którą uchylono decyzję Starosty O. z dnia [...] maja 2015 r. w części i orzeczono o zezwoleniu spółce [...] S.A. na niezwłoczne zajęcie części nieruchomości nr [...] położonych w miejscowości [...], gmina [...] oraz lokalizacji inwestycji ograniczającej sposób korzystania z tej nieruchomości, poprzez zezwolenie na założenie i przeprowadzenie na nieruchomości linii elektroenergetycznej, w okresie od maja 2015 do grudnia 2016 r., nie dłużej niż 60 dni.
W skardze zawarto wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku skarżący zaznaczyli, że w orzecznictwie sądowym przyjmuje się, że decyzja o niezwłocznym zajęciu nieruchomości wydawana w trybie art. 124 ust. 1a ustawy o gospodarce nieruchomościami ma charakter subsydiarny w stosunku do decyzji o zezwoleniu na ograniczenie prawa. Wstrzymanie zaś wykonania tylko decyzji ograniczającej sposób korzystania z nieruchomości bez wstrzymania wykonania decyzji o niezwłocznym zajęciu nieruchomości niweczy sens tej instytucji. Skarżący podkreślili, że tylko wtrzymanie obu wskazanych decyzji umożliwia zabezpieczenie interesu prawnego właściciela nieruchomości.
W piśmie procesowym z dnia 17 marca 2016 r. o oddalenie wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji wniósł pełnomocnik uczestnika [...] S.A.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Stosowanie zaś do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm. - zwaną dalej Ppsa) Sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Ponadto zgodnie z art. 9 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm. - dalej u.g.n), w sprawach, o których mowa w przepisach działu III, z wyłączeniem art. 97 ust. 3 pkt 1, art. 122, art. 124 ust. 1a, art. 124b ust. 1, art. 126 i art. 132 ust. 1a, wykonanie decyzji następuje po upływie 14 dni od dnia, w którym upłynął bezskutecznie trzydziestodniowy termin do wniesienia skargi na decyzję do sądu administracyjnego. W przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego w tych sprawach organ, który wydał decyzję, wstrzymuje z urzędu jej wykonanie, w drodze postanowienia, na które nie przysługuje zażalenie.
Sądowi znane jest orzecznictwo sądowe przyjmujące, że decyzja o niezwłocznym zajęciu nieruchomości wydawana w trybie art. 124 ust. 1a u.g.n. ma charakter subsydiarny w stosunku do decyzji o zezwoleniu na ograniczenie prawa, jednakże Sąd jej nie podziela.
Zaskarżona w niniejszej sprawie decyzja została wydana m.in. na podstawie art. 124 ust. 1a u.g.n., zatem nie ma do niej zastosowania art. 9 u.g.n. Wobec tego wniosek o wtrzymanie wykonania podlega rozpoznaniu na podstawie przepisu ogólnego art. 61 § 3 Ppsa.