Dnia 4 stycznia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Golat, po rozpoznaniu w dniu 4 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi I. S. i S. S. na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2015 r., nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość postanawia: odrzucić skargę.
I. S. i S. S. (dalej zwani "Skarżącymi") wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzję Ministra Infrastruktury i Rozwoju z dnia [...] czerwca 2015 r. w przedmiocie ustalenia odszkodowania za nieruchomość.
Na podstawie zarządzenia Przewodniczącej Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 lipca 2015 r. Skarżący zostali wezwani do usunięcia braków formalnych skargi, poprzez nadesłanie jednego odpisu skargi poświadczonego za zgodność z oryginałem lub własnoręcznie podpisanego.
W powyższych wezwaniach zawarto pouczenie, że nieuzupełnienie braków formalnych skargi, w terminie siedmiu dni od dnia otrzymania wezwania, spowoduje odrzucenie skargi.
Jednocześnie Skarżący zostali wezwani do uzupełniania braków formalnych wniosku o przyznanie prawa pomocy.
Ze zwrotnego potwierdzenia odbioru ww. wezwań wynika, że zostały one skutecznie doręczone Skarżącemu 6 sierpnia 2015 r. (k. 14 akt sądowych).
Przesyłka skierowana do Skarżącej, zawierająca powyższe wezwania, po dwukrotnej awizacji została zwrócona Sądowi. Z uwagi na powyższe przesyłka została uznana za doręczoną Skarżącej z dniem 19 sierpnia 2015 r. w trybie art. 73 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.; dalej zwanej "P.p.s.a").
W odpowiedzi na powyższe Skarżący nadesłał jedynie wypełniony formularz o przyznanie prawa pomocy wraz z załącznikami.
W wyniku rozpoznania ww. wniosku Skarżącego postanowieniem z 9 października 2015 r. referendarz sądowy zwolnił Skarżącego od kosztów sądowych w całości oraz ustanowił dla niego adwokata.
Natomiast zarządzeniem z 9 października 2015 r. referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pozostawił wniosek Skarżącej o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Następnie na podstawie zarządzenia Przewodniczącej Wydziału IV Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 12 listopada 2015 r., Skarżąca została wezwana do uiszczenia wpisu sądowego od skargi w wysokości 200 zł. W wezwaniu pouczono, że nieuiszczenie wpisu w terminie siedmiu dni, od dnia doręczenia wezwania, spowoduje odrzucenie skargi.
Przesyłka zawierająca powyższe wezwanie, po dwukrotnej awizacji, została zwrócona Sądowi. Z uwagi na powyższe przesyłka została uznana za skutecznie doręczoną Skarżącej z dniem 1 grudnia 2015 r. w trybie art. 73 P.p.s.a.
Skarżąca do 8 grudnia 2015 r. nie uiściła należnego wpisu od skargi, o czym świadczy znajdująca się w aktach sprawy notatka służbowa Oddziału Finansowo-Budżetowego (k. 75-verte akt sądowych). Jak również nie uzupełniła drugiego braku formalnego skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skargę należało odrzucić.
Zgodnie z art. 57 § 1 P.p.s.a. skarga kierowana do sądu administracyjnego powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym.
Stosownie do art. 47 § 1 P.p.s.a. do pisma strony należy dołączyć jego odpisy i odpisy załączników dla doręczenia ich stronom, a ponadto, jeżeli w sądzie nie złożono załączników w oryginale, po jednym odpisie każdego załącznika do akt sądowych. Należy zwrócić również uwagę, że zgodnie z art. 47 § 2 P.p.s.a. odpisami w rozumieniu ww. § 1 mogą być także uwierzytelnione fotokopie bądź uwierzytelnione wydruki poczty elektronicznej. Oznacza to, że odpisem pisma procesowego jest każdy dalszy jego egzemplarz, odwzorowany w dowolnej technice, zgodny z oryginałem co do treści. Może to być kopia maszynowa, a także kopia wykonana przy użyciu każdej innej techniki powielania, np. wydruk komputerowy. Jednakże podkreślenia wymaga, iż art. 47 § 2 P.p.s.a. nakazuje wprost, aby kopia taka została uwierzytelniona, co jest warunkiem koniecznym uznania jej za odpis pisma. Uwierzytelnienie takie ma za zadanie poświadczenie przez stronę (pełnomocnika) zgodności odpisu z oryginałem pisma.