Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Grzegorz Czerwiński Asesor WSA - Danuta Szydłowska ( spr.) Asesor WSA - Agnieszka Wójcik po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku E. G. o uzupełnienie uzasadnienia postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2008 r. ( sygn. akt. IV SA/Wa 2391/07 ) w sprawie ze skargi E. G. na uchwałę Rady Gminy S. z dnia (...) lipca 2007 r. Nr (...) w przedmiocie wyrażenia zgody na nabycie nieruchomości postanawia : oddalić wniosek o uzupełnienie uzasadnienia postanowienia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 20 marca 2008 r. ( sygn. akt. IV SA/Wa 2391/07) )
Postanowieniem z dnia 20 marca 2008 r. ( sygn. akt. IV SA/Wa 2391/07 ) Wojewódzki Sąd Administracyjny umorzył postępowanie w sprawie ze skargi E. G. na uchwałę Rady Gminy S. z dnia (...) lipca 2007 r. Nr (...) w przedmiocie wyrażenia zgody na nabycie nieruchomości
W uzasadnieniu postanowienia Sąd wskazał m.in., iż w dniu wniesienia skargi do Sądu zaskarżona uchwała została już wyeliminowana z obrotu prawnego, wobec czego postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe. Na poparcie tej tezy Sąd przywołał stanowisko zawarte w wyroku Naczelnego Sądu administracyjnego z dnia 24 marca 1992 r. SA/Wr 96/92 OSP 1993, z. 7 poz. 149.
Wnioskiem datowanym na dzień (...) kwietnia 2008 r. E. G. wniósł o uzupełnienie uzasadnienia w/w postanowienia poprzez zastąpienie informacji prostej, czynnością odpowiadającą ustawowej dyrektywie zawierającej ustawowy nakaz " sporządzenia - uzasadnienia, a więc sporządzenie uzasadnienia zawierającego wszystkie elementarne " składniki ". . Podniósł m.in., iż Sąd w szczególności nie podał " innych " przyczyn w rozumieniu art. 161 § 1 ust. 3 ustawy o kontrolowaniu działalności, używając w to miejsce zwrotów nieznanych ustawie, nie mających utrwalonej treści normatywnej. Zaniechał oceny, czy "uchylenie" uchwały samo przez się jest "przyczyną" w rozumieniu powołanego przepisu, zrezygnował ze znanych sobie przyczyn, czy w ogóle uchwała była "aktem stanowienia prawa" czy "aktem zarządu ".Ubocznie wyjaśnił, iż ma obiektywny interes w żądaniu takiego wykonania władzy sądowniczej, które będzie odpowiadało standardom "zawodowej staranności", aktualizowało prawo do "rzetelnego" Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył co następuje
Wniosek nie zasługuje na uwzględnienie.
Zgodnie z art. 166 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. ),zwanej dalej p.p.s.a. do postanowień stosuje się odpowiednio przepisy o wyrokach, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej.
W myśl art. 157 § 1 p.p.s.a. strona może w ciągu czternastu dni od doręczenia wyroku z urzędu-a gdy wyroku nie doręcza się stronie od dnia ogłoszenia-zgłosić wniosek o uzupełnienie wyroku, jeżeli sąd nie orzekł o całości skargi albo nie zamieścił w wyroku dodatkowego orzeczenia, które według przepisów ustawy powinien był zamieścić z urzędu.
Gramatyczna wykłada przepisu pozwala na stwierdzenie, że uzupełnić można jedynie wyrok, a nie jego uzasadnienie. W razie bowiem oddalenia skargi termin na złożenie wniosku o uzupełnienie upływa wcześniej niż termin w którym strona może uzyskać wyrok z uzasadnieniem. Nie jest więc możliwe, by w sytuacji dopuszczalności uzupełnienia uzasadnienia, ustawodawca pozbawił stronę prawa złożenia takiego wniosku w terminie. Za prezentowanym poglądem przemawia także wykładnia celowościowa. Uzasadnienie bowiem podporządkowane jest pewnym założeniom metodycznym, o których decyduje sporządzający je sędzia. Ewentualne jego braki mogą być kwestionowane wyłącznie w drodze postępowania odwoławczego. Pogląd ten jest powszechnie akceptowany w orzecznictwie ( por. post. NSA z dnia 27 stycznia 2005 r.). Po podpisaniu uzasadnienia i wysłaniu jego odpisów stronom, uzasadnienia nie może uzupełnić nawet sędzia sprawozdawca. Nie jest bowiem dopuszczalne uzupełnienie uzasadnienia wyroku z urzędu a nadto nie jest dopuszczalne uzupełnienie uzasadnienia wyroku niodpowiadającego wymogom prawa ( por. post. SN z dnia 4 kwietnia 1974 r., Komentarz do ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek ).
W tej sytuacji Wojewódzki Sąd Administracyjny, na podstawie art. 157 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi ( Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. ), orzekł jak w sentencji postanowienia.