Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Balicka po rozpoznaniu w dniu 11kwietnia 2008 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. G. o przywrócenie terminu do wniesienia skargi w sprawie ze skargi D. G. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia (...) października 2007 r., nr : (...) w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy B. z dnia (...) czerwca 2007 r., nr (...) postanawia: odrzucić wniosek.
Postanowieniem z dnia (...) października 2007 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji uchylił w całości decyzję Wojewody Kujawsko - Pomorskiego z dnia (...) września 2007 r. i orzekł o stwierdzeniu nieważności decyzji Wójta Gminy B. z dnia (...) czerwca 2007 r., na podstawie której orzeczono o odmowie wymeldowania D. G. z pobytu w lokalu przy ul. (...) w B.
Skargę na powyższą decyzję złożyła w piśmie z dnia 29 listopada 2007 r. (data nadania : 30 listopada 2007 r.) D. G., reprezentowana przez pełnomocnika S.P.
Zarządzeniem z dnia 16 stycznia 2008 r. pełnomocnik skarżącej został wezwany do usunięcia braków formalnych skargi D. G. poprzez złożenie pełnomocnictwa procesowego do działania w imieniu skarżącej przed wojewódzkim sądem administracyjnym , zgodnie z art. 35 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej : P.p.s.a.).
Odpis zarządzenia został doręczony S. P. w dniu 24 stycznia 2008 r. (dowód : zwrotne poświadczenie odbioru , k. 42)
W dniu 29 stycznia 2008 r., w odpowiedzi na powyższe zarządzenie S.P. złożył oświadczenie, iż nie spełnia przesłanek z art. 35 ustawy P.p.s.a., przedłożone zostało natomiast pełnomocnictwo udzielone V. G. - siostrze skarżącej D.G.
Pełnomocnik skarżącej złożyła również wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia skargi podnosząc, iż nie została pouczona przez organ w zakresie odmienności przepisów dotyczących pełnomocnictwa, obowiązujących przed sądami administracyjnymi.
Zarządzeniem z dnia 12 lutego 2008 r. pełnomocnik skarżącej została poinformowana, iż nadesłany i podpisany przez nią egzemplarz skargi stanowi uzupełnienie braków formalnych skargi z dnia 30 listopada 2007 r., złożonej przez S. P., zatem nie została ona wniesiona z uchybieniem terminu.
Pismem z dnia 4 marca 2008 r. pełnomocnik skarżącej poinformowała, iż cofa złożony wniosek o przywrócenie terminu do złożenia skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje :
Wniosek skarżącej o przywrócenie terminu do wniesienia skargi podlega odrzuceniu jako niedopuszczalny.
Zgodnie z art. 86 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm. - zwanej dalej : P.p.s.a.) jeżeli strona nie dokonała w terminie czynności w postępowaniu sądowym bez swojej winy, sąd na jej wniosek postanowi przywrócenie terminu
Stosownie natomiast do art. 87 § 1 powołanej ustawy pismo z wnioskiem o przywrócenie terminu wnosi się do sądu, w którym czynność miała być dokonana, w ciągu siedmiu dni od czasu ustania przyczyny uchybienia terminu, natomiast § 2 powołanego przepisu przewiduje, że w piśmie tym należy uprawdopodobnić okoliczności wskazujące na brak winy w uchybieniu terminu.
Z powyższych przepisów wynika zatem, że przywrócenie terminu może nastąpić wyłącznie na wniosek strony.
Należy zauważyć, iż wniosek o przywrócenie uchybionego terminu jest aktualny wtedy, gdy strona nie neguje uchybienia terminowi (por. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 listopada 2005 r., II OZ 1107/05, niepublikowane).
Cofnięcie wniosku o przywrócenie terminu powoduje, że nieaktualne staje się jego rozpoznanie.
Ponadto należy zauważyć, iż jednym z warunków przywrócenia terminu jest, aby niedokonanie czynności procesowej spowodowało wystąpienie ujemnych skutków dla strony.
W niniejszej sprawie tego rodzaju okoliczność nie występuje.
Pełnomocnik skarżącej V. G. prawidłowo uzupełniła braki formalne pełnomocnictwa w terminie wyznaczonym do uzupełnienia braków formalnych.
Nie występuje zatem sytuacja, w której zachodziłoby uchybienie terminu do wniesienia skargi.
Z uwagi na powyższe orzeczono jak w sentencji na podstawie art. 88 ustawy P.p.s.a.