Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie Michał Majcher po rozpoznaniu w dniu 10 maja 2018 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku adwokat A. K. o przyznanie wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną w ramach prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym w sprawie ze skargi M. L. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie zwrotu wniosku o wypłatę odszkodowania postanawia: 1. odmówić przyznania wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem I. instancji, 2. przyznać adwokat A. K. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem II. instancji kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych oraz kwotę 27,60 zł (dwadzieścia siedem złotych, 60/100) stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Postanowieniem z dnia 5 lipca 2017 r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie zwolnił M. L. od kosztów sądowych w niniejszej sprawie oraz ustanowił dla niej adwokata.
Okręgowa Rada Adwokacka w [...]w piśmie z dnia 26 lipca 2017 r. poinformowała o wyznaczeniu dla Skarżącej adwokata w osobie A. K..
Wyrokiem z dnia 28 grudnia 2017 r., wydanym na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę. Odpis sentencji wyroku został doręczony wyznaczonemu adwokatowi w dniu 18 stycznia 2018 r.
Wyznaczony pełnomocnik wniósł o sporządzenie uzasadnienia wyroku. Zostało ono doręczone w dniu 20 lutego 2018 r.
W dniu 22 marca 2018 r. pełnomocnik złożył opinię o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od powyższego wyroku. Zawarł również wniosek o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że nie zostały one zapłacone w całości ani w części.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm.- dalej P.p.s.a.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Podkreślić należy, że w orzecznictwie przyjmuje się, że pomimo literalnej wykładni art. 250 P.p.s.a. przepis ten nie nakłada na sąd (referendarza sądowego) obowiązku uwzględnienia każdego wniosku pełnomocnika o zwrot kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu. W orzecznictwie sądów administracyjnych i literaturze wskazuje się, że pełnomocnik ustanowiony w ramach przyznanego stronie prawa pomocy otrzymuje wynagrodzenie jedynie w związku z faktycznym udzieleniem pomocy prawnej (por. postanowienia NSA z dnia 18 października 2007 r., sygn. akt II FZ 515/07, oraz S. Babiarz, B. Dauter, M. Niezgódka-Medek: Koszty postępowania w sprawach administracyjnych i sądowoadministracyjnych, Warszawa 2007, s. 316-317).
W niniejszej sprawie nie można uznać, że pomoc prawna w postępowaniu przed Sądem I. instancji została faktycznie Skarżącej udzielona.
Okręgowa Rada Adwokacka zawiadomiła adw. A. K. o wyznaczeniu jej pełnomocnikiem w niniejszej w sprawie w piśmie z dnia 26 lipca 2017 r. W dniu 9 sierpnia 2017 r. wyznaczona adwokat stawiła się w siedzibie Sądu i przejrzała akta sprawy. W niniejszej sprawie w dniu 1 sierpnia 2017 r. wydano zarządzenie o skierowaniu sprawy do rozpoznania jej w trybie uproszczonym. Należy zatem przypuszczać, że pełnomocnik przeglądając akta sprawy powzięła informację, że sprawa zostanie rozpoznana na posiedzeniu niejawnym, bez udziału stron. Do dnia wydania wyroku, czyli do dnia 28 grudnia 2017 r. nie przedstawiła jednak żadnego pisma procesowego, w którym poparłaby, czy uzupełniła zarzuty strony. W aktach sprawy brak jest również informacji o innych czynnościach podjętych przez adwokata, zmierzających do wyjaśnienia i rozstrzygnięcia przez sąd administracyjny pierwszej instancji sprawy. W orzecznictwie sądów administracyjnych wielokrotnie podkreślano, że za rzeczywiście udzieloną pomoc prawną nie może być uznane samo przejrzenie akt sprawy, czy też wykonanie fotokopii, bez podjęcia jakichkolwiek dalszych czynności procesowych (por. postanowienia NSA z dnia 10 września 2014 r., sygn. akt II OZ 882/14, z dnia 25 października 2011 r., sygn. akt I OZ 790/11). Pełnomocnik podała we wniosku o przyznanie wynagrodzenia, że sporządziła informację dla strony, jednak nie wskazała co to była za informacja oraz w jaki sposób może zostać potraktowana jako faktyczne udzielenie Skarżącej pomocy prawnej przed sądem I. instancji.