Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Paweł Dańczak (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi A. F. na decyzję Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w przedmiocie unieważnienia paszportu postanawia odrzucić skargę.
Zarządzeniem z 14 lipca 2020 r. wezwano stronę skarżącą do uzupełnienia braków skargi poprzez podpisanie jej w siedzibie Sądu bądź złożenie podpisanego egzemplarza skargi oraz podanie numeru PESEL - w terminie 7 dni, pod rygorem odrzucenia skargi. Wezwano ją także do uiszczenie wpisu sądowego, stosowanie do § 2 ust. 3 pkt 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003 r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Do pisma dołączono odpis skargi, która została wniesiona w imieniu strony skarżącej przez kuratora ustawionego w postępowaniu administracyjnym.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Skarga podlegała odrzuceniu.
Sąd przed przystąpieniem do merytorycznego rozpoznania skargi winien bowiem uprzednio pochylić się nad wymogami jej dopuszczalności. Stosowanie do treści art. 57 § 1 w zw. z art. 46 § 1 pkt 4 i § 2 pkt 1b p.p.s.a., skarga powinna czynić zadość wymaganiom pisma w postępowaniu sądowym, które powinno zawierać m.in. podpis i numer PESEL strony wnoszącej pismo, będącej osobą fizyczną. Natomiast warunkiem podjęcia przez sąd czynności na skutek wniesionego pisma jest uiszczenie należnej od tego pisma opłaty (art. 220 § 1 i 3 p.p.s.a.).
Lektura akt prowadzi do wniosku, że mimo upływu wyznaczonego terminu strona skarżąca nie uzupełniła braków skargi. Ustalono, że korespondencja została skutecznie doręczona stronie skarżącej 22 października 2020 r. Termin na wykonanie wezwania przypadał zatem na 29 października 2020 r., jednak upłynął on bezskutecznie.
Sąd posiada wprawdzie numer PESEL strony skarżącej, który podano w toku postępowania administracyjnego. Nie zmienia to jednak faktu, że Sąd nie dysponuje egzemplarzem skargi opatrzonym własnoręcznym podpisem strony skarżącej. Nie ma również wiedzy, czy strona skarżąca podtrzymuje skargę, którą w jej imieniu wywiódł kuratora ustanowiony w postępowaniu administracyjnym. Tym bardziej, że dotychczas nie odnotowano wpłaty od niej. W okresie poprzedzającym wydanie postanowienia, nie wpłynęła również żadna korespondencja od strony skarżącej.
W tym stanie rzeczy Sąd, działając na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 oraz art. 220 § 3 p.p.s.a., postanowił jak w sentencji.