Wniosek w przedmiocie ustalenia odszkodowania
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran po rozpoznaniu w dniu 16 kwietnia 2018 r. na posiedzeniu niejawnym sprzeciwu H.D. od zarządzenia Referendarza sądowego z dnia 16 stycznia 2018 r. o pozostawieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania w sprawie ze skargi L. L. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania postanawia: utrzymać w mocy zarządzenie Referendarza sądowego

Uzasadnienie

Zarządzeniem z 16 stycznia 2018 r. Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie pozostawił bez rozpoznania wniosek H. D. o przyznanie prawa pomocy, w sprawie ze skargi L. L.

na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia odszkodowania.

Podstawę takiego zarządzenia stanowiła okoliczność, że Skarżąca, mimo wezwania, nie złożyła wniosku o prawo pomocy na obecnie obowiązującym formularzu.

Odpis tego zarządzenia doręczono Wnioskodawczyni w dniu 3 lutego 2018 r.

W ustawowym terminie H. D.wniosła od niego sprzeciw. W uzasadnieniu podała, że nie otrzymała z Sądu żadnego wezwania do uzupełnienia wniosku o prawo pomocy, w skrzynce nie było żadnego awiza.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 260 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2016 r. poz. 718 zwaną dalej P.p.s.a.) rozpoznając sprzeciw od zarządzenia i postanowień, o których mowa w art. 258 § 2 pkt 6-8, sąd wydaje postanowienie, w którym zaskarżone zarządzenie lub postanowienie referendarza sądowego zmienia albo utrzymuje w mocy.

Zgodnie z art. 252 § 2 P.p.s.a., wniosek o przyznanie prawa pomocy składa się do wojewódzkiego sądu administracyjnego na urzędowym formularzu według ustalonego wzoru.

W niniejszej sprawie w piśmie z dnia 7 listopada 2017 r. wezwano H. D. do uzupełnienia braku wniosku o przyznanie prawa pomocy poprzez złożenie go na urzędowym formularzu (PPF), w terminie 7 dni od daty doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.

Wezwanie to, wraz z formularzem, doręczono Wnioskodawczyni w dniu 21 listopada 2017 r. Zwrotne potwierdzenie odbioru podpisała H. D. (karta 150 akt sprawy). Pozostało jednak bez odpowiedzi,

Wobec tego zaskarżone zarządzenie Referendarza sądowego odpowiada prawu. Wnioskodawczyni nie wykonała bowiem wezwania do przedłożenia wniosku o prawo pomocy na obowiązującym formularzu.

Na marginesie jedynie należy zaznaczyć, że wraz ze sprzeciwem H. D. przedłożyła, na obowiązującym formularzu, kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy, wobec tego wniosek ten zostanie rozpoznany odrębnym postanowieniem.

W tym stanie rzeczy na podstawie art. 260 § 1 P.p.s.a. należało orzec jak w sentencji.

Strona 1/1