Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj po rozpoznaniu w dniu 11 stycznia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji w sprawie ze skargi B. F. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] października 2016 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji.
Decyzją z dnia [...] października 2016 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...], po rozpatrzeniu odwołania B. F. od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy [...] z dnia [...] września 2014 r. orzekającej o ustaleniu jednorazowej opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości oznaczonej jako dz. ew. nr [...], [...] i [...] o pow. łącznie 7200 m2 położonej we wsi [...], uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na powyższą decyzję wniosła B. F., reprezentowana przez pełnomocnika będącego radcą prawnym. W treści skargi został zawarty wniosek o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji. W uzasadnieniu wniosku pełnomocnik wskazał, że wykonanie decyzji, która jest obarczona wadą będącą podstawą do stwierdzenia jej nieważności, może spowodować poważną szkodę majątkową. Ewentualna kwota opłaty, która wobec prowadzenia postępowania przez organ I instancji może zostać nałożona na strony i ściągnięta w trybie egzekucji administracyjnej, może okazać się wysoka, a jej poniesienie może być bezpodstawne wobec zarzutów podniesionych w niniejszej sprawie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje.
Stosownie do art. 61 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.), dalej p.p.s.a., po przekazaniu sądowi skargi, sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części zaskarżonego aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wskazać należy, że podstawową przesłanką wstrzymania wykonania rozstrzygnięcia jest wykazanie niebezpieczeństwa wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, przez co należy rozumieć sytuację, gdy szkoda (majątkowa, a także niemajątkowa) nie będzie mogła być wynagrodzona przez późniejszy zwrot spełnionego lub wyegzekwowanego świadczenia, ani też nie będzie możliwe przywrócenie rzeczy do stanu pierwotnego (postanowienie NSA z dnia 20 grudnia 2004 r., sygn. akt GZ 138/2004).
Zdaniem Sądu, w przedmiotowej sprawie wniosek skarżącej o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji nie może zostać uwzględniony.
Skoro wskazana w art. 61 § 3 p.p.s.a. szkoda lub trudne do odwrócenia skutki mają być rezultatem wykonania podjętego w sprawie rozstrzygnięcia, to uznać należy, że przedmiotem ochrony tymczasowej w postaci zastosowania instytucji wstrzymania wykonania mogą być jedynie takie akty lub czynności, które nadają się do wykonania i wymagają wykonania. Przez pojęcie wykonania aktu administracyjnego należy przy tym rozumieć spowodowanie w sposób dobrowolny lub doprowadzenie w trybie postępowania egzekucyjnego do takiego stanu rzeczy, który jest zgodny z treścią rozstrzygnięcia zawartego w tym akcie. Rozstrzygnięciem takim nie jest decyzja uchylająca decyzję organu I instancji i przekazująca sprawę do ponownego rozpatrzenia temu organowi. Nie przyznaje ona stronie uprawnień, ani nie nakłada na nią żadnych obowiązków. Okoliczność ta, niezależnie od argumentacji zawartej we wniosku, nie zezwala na zastosowanie w sprawie instytucji ochrony tymczasowej.
Mając powyższe na uwadze, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie na podstawie art. 61 § 3 i § 5 p.p.s.a. orzekł, jak w postanowieniu.