Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 21 kwietnia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. J. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi J. J. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia [...] listopada 2015 r. nr [...] w przedmiocie odmowy udostępnienia z rejestru PESEL danych adresowych postanawia odmówić przyznania prawa pomocy
J. J. złożył wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie pełnomocnika. Z podanych przez skarżącego w formularzu informacji wynikało, że jest pozbawiony wolności i nie uzyskuje żadnych dochodów.
Mając na uwadze, że oświadczenia zawarte w formularzu wniosku o przyznanie prawa pomocy były niewystarczające dla oceny rzeczywistej sytuacji majątkowej skarżącego, na podstawie zarządzenia referendarza sądowego z 20 stycznia 2016 r. został on wezwany do uzupełnienia wniosku poprzez nadesłanie zaświadczenia z zakładu karnego o posiadaniu bądź nieposiadaniu środków na koncie depozytowym do dyspozycji skarżącego.
Z informacji udzielonej przez Dyrektora Zakładu Karnego w [...] wynika, że wezwanie do uzupełnienia wniosku o przyznanie prawa pomocy zostało doręczone skarżącemu w dniu 9 lutego 2016 r.
Skarżący dotychczas nie uzupełnił wniosku.
Referendarz sądowy zważył, co następuje:
Przyznanie osobie fizycznej prawa pomocy w zakresie całkowitym, zgodnie z art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), dalej "p.p.s.a", następuje, gdy osoba ta wykaże, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania. Wykazanie powyższych okoliczności powinno nastąpić poprzez złożenie stosownego oświadczenia obejmującego dokładne dane o stanie rodzinnym i majątkowym. Użyte w art. 246 § 1 pkt 2 ustawy określenie "gdy wykaże" oznacza, że to na wnioskodawcy spoczywa obowiązek wykazania, że jej dochody i sytuacja życiowa nie pozwalają na poniesienie pełnych kosztów postępowania. Strona powinna należycie uzasadnić i uprawdopodobnić okoliczności, które podaje we wniosku o przyznanie prawa pomocy. Referendarz sądowy, korzystając z uprawnień, zakreślonych przez art. 255 p.p.s.a., może - jeżeli oświadczenie strony zawarte we wniosku, okaże się niewystarczające do oceny jej rzeczywistego stanu majątkowego i możliwości płatniczych oraz stanu rodzinnego lub budzi wątpliwości - wezwać stronę do złożenia w zakreślonym terminie, dodatkowego oświadczenia lub przedłożenia dokumentów dotyczących jej stanu majątkowego, dochodów lub stanu rodzinnego. Jednakże na tym możliwości referendarza sądowego w zakresie badania stanu majątkowego, rodzinnego i możliwości płatniczych strony się kończą i bez współpracy ze strony osoby ubiegającej się o przyznanie prawa pomocy, ustalenie czy rzeczywiście nie może ona ponieść kosztów związanych ze sprawą, nie jest możliwe. Zatem w zakresie ustalenia, czy w danej sprawie zachodzą przesłanki do udzielenia prawa pomocy osoba wnioskująca winna współpracować z sądem administracyjnym, jeżeli nie poprzez wskazanie wszelkich okoliczności istotnych dla oceny jej stanu majątkowego, to przynajmniej realizując wszelkie wezwania sądu o uzupełnienie brakujących danych i dokumentów. W wypadku braku pełnej współpracy wnioskodawcy, skutki niewykazania okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia o prawie pomocy będą obciążać właśnie jego. Jak podkreśla się w orzecznictwie, strona powinna podejmować takie czynności, które przekonałyby sąd o zasadności przyznania prawa pomocy. Rozstrzygnięcie w tej kwestii zależy od tego, co przez stronę zostanie wykazane (tak Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 30 lipca 2009 roku, sygn. akt I FZ 171/09, Lex Omega nr 552205). Wskazuje się też, że skoro strona uchyliła się od przedstawienia wskazanej przez Sąd dokumentacji, do dostarczenia której została zobowiązana na podstawie art. 255 p.p.s.a., powinna liczyć się z tym, że Sąd nie będzie miał wystarczających podstaw do uznania jej oświadczeń i twierdzeń za uprawdopodobnione, a tym samym uzasadniające przyznanie prawa pomocy (zob. postanowienie Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 kwietnia 2012 roku, sygn. akt II FZ 170/12, Lex Omega nr 1137689). Niedopełnienie, nawet w części, obowiązku złożenia przez stronę dodatkowego oświadczenia uzasadnia oddalenie wniosku o przyznanie prawa pomocy (tak Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniach z dnia 28 marca 2012 roku, sygn. akt I OZ 189/12, Lex Omega nr 1145153 oraz z dnia 16 marca 2012 roku, sygn. akt I OZ 156/12, Lex Omega nr 1136748).