Starszy referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2017 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. W. o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w sprawie ze skargi D. W., M. W., J. W. i M. W. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: przyznać radcy prawnemu P. W. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonywane na zasadzie prawa pomocy oraz kwotę 55,20 (pięćdziesiąt pięć 20/100) złotych stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Wyrokiem z dnia 14 kwietnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie oddalił skargę D. W., M. W., J. W. i M. W. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] maja 2011 r. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego.
Pełnomocnik z urzędu skarżących D. W. i M. W. - P. W. w piśmie z dnia 21 kwietnia 2016 r. wniósł m. in. o zwolnienie skarżących z opłaty kancelaryjnej za sporządzenie uzasadnienia wyroku.
Postanowieniem z dnia 6 lipca 2016 r. referendarz sądowy przyznał wyznaczonemu w niniejszej sprawie pełnomocnikiem z urzędu dla D. W. i M. W. - r. pr. P. W. stosowne wynagrodzenie za pomoc prawną udzieloną skarżącym w pierwszej instancji oraz za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej.
Postanowieniem z dnia 4 października 2016 r. starszy referendarz sądowy odmówił D. W. zwolnienia od kosztów sądowych, a postanowieniem z dnia 5 października 2016 r. pozostawił wniosek M. W. o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania.
Pismami z dnia 14 października 2016 r. pełnomocnik skarżących wniósł sprzeciwy od ww. postanowień, domagając się jednocześnie przyznania kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu, oświadczył że pomoc ta nie została opłacona ani w całości ani w części, ponadto wniósł o przyznanie mu kosztów przesłania przedmiotowych sprzeciwów do Sadu (4,20 zł).
Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2016 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie pozostawił wniosek M. W. o przyznanie prawa pomocy bez rozpoznania, a postanowieniem z dnia 19 grudnia 2016 r. odmówił D. W. przyznania prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych.
Pełnomocnik skarżących zażaleniami z dnia 27 grudnia 2016 r. zakwestionował powołane wyżej postanowienia z dnia 16 i 19 grudnia 2016 r. oraz ponowił wniosek o przyznanie kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oświadczając, że nie została ona opłacona w żadnej części oraz wniósł o przyznanie kosztów przesłania przedmiotowych zażaleń do Sądu (4,20 zł).
Postanowieniami z dnia 7 marca 2017 r. (sygn. akt II OZ 220/17 i II OZ 221/17) Naczelny Sąd Administracyjny oddalił przedmiotowe zażalenia.
Rozpoznając przedmiotowy wniosek zważono, co następuje:
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2016 r., poz. 718 ze zm.) wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Szczególne zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielanej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu w niniejszej sprawie reguluje rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 3 października 2016 r. w sprawie ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego z urzędu (Dz. U. z 2016 r. poz. 1715).