Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 11 maja 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku M. J. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym ustanowienie pełnomocnika z urzędu w sprawie ze skargi M. J. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2009 r. nr [...] w przedmiocie przekazania wniosku o wznowienie postępowania według właściwości postanawia: - ustanowić radcę prawnego z urzędu, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.
Po wydaniu w niniejszej sprawie w dniu 27 kwietnia 2010 r. wyroku oddalającego skargę M. J. na wskazane w sentencji postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] stycznia 2009 r. , skarżący w dniu 30 kwietnia 2010 r. zwrócił się do Sądu z wnioskiem o przyznanie prawa pomocy, wnosząc o ustanowienie obrońcy z urzędu do sporządzenia i wniesienia skargi kasacyjnej od przedmiotowego wyroku.
Z dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy wynika, iż skarżący prowadzi gospodarstwo domowe samodzielnie. Źródłem jego utrzymania jest renta inwalidzka w wysokości 669, 24 zł. Skarżący oprócz działki o pow. 15 arów oraz mieszkanie o pow. 105,39 m2 nie posiada żadnego innego majątku ani oszczędności. Comiesięczne wydatki wnioskodawcy na media, spłatę pożyczek w bankach wynoszą 448 zł. Na pozostałe utrzymanie i wyżywienie pozostaje mu kwota 221 zł. Do przedmiotowego wniosku skarżący dołączył szereg dokumentów źródłowych obrazujących jego zobowiązania wobec banku, faktury VAT dot. opłat za elektrykę, gaz oraz telefon.
Rozpoznając wniosek o przyznanie prawa pomocy zważyć należało, co następuje:
Składający w niniejszej sprawie wniosek o przyznanie prawa pomocy wnioskodawca w piśmie procesowym z dnia 30 kwietnia 2010 r. zwrócił się do Sądu o przyznanie mu prawa pomocy w zakresie ustanowienia obrońcy z urzędu. Wprawdzie w nadesłanym formularzu wniosku skarżący zaznaczył, iż wnosi o zwolnieni go z kosztów sądowych, jednak mając na uwadze, iż prawomocnym postanowieniem referendarza sądowego z dnia 18 sierpnia 2009 r. skarżący został już zwolniony z całości kosztów sądowych w niniejszej sprawie, należy uznać, iż intencją wnioskodawcy było złożenie wniosku o przyznanie prawa pomocy, zgodnie z treścią pisma przewodniego z dnia 30 kwietnia 2010 r., czyli w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu ( pismo k.155 akt sądowych).
Ze względu na tak określone granice wniosku, skarżący powinien udowodnić, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania sądowego bez uszczerbku koniecznego jego utrzymania. Do wykazania tej okoliczności zobowiązuje go przepis art. 246 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), zwanej dalej P.p.s.a.
Biorąc pod uwagę znajdujące się w aktach sprawy oświadczenie o stanie majątkowym i dochodach oraz porównując je z obciążeniami z tytułu wydatków na utrzymanie oraz ewentualnymi kosztami wynikającymi z obowiązku ustanowienie profesjonalnego pełnomocnika do sporządzenia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 27 kwietnia 2010 r. należało uznać, że w rozpoznawanej sprawie zachodzą przesłanki do udzielenia wnioskodawcy prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu.
Biorąc bowiem pod uwagę wysokość comiesięcznych, stałych dochodów wnioskodawcy w wysokości 669, 24 zł - w odniesieniu do zwyczajowo przyjętych, podstawowych i udokumentowanych wydatków na utrzymanie, braku oszczędności i cennych ruchomości, dodatkowych obciążeniach budżetu domowego w formie spłaty trzech pożyczek bankowych - zaistniały przesłanki uzasadniające przyznanie skarżącemu prawa pomocy we wnioskowanym zakresie.
Wnioskodawca nie posiada oszczędności pieniężnych, jak też przedmiotów wartościowych. Dochód uzyskiwany z tytułu pobieranego świadczenia rentowego niewątpliwie nie może być traktowany jako źródło równoległego opłacenia kosztów związanych z ustanowieniem profesjonalnego pełnomocnika oraz niezbędnych wydatków na utrzymanie, co świadczy o tym, że strona składająca wniosek o przyznanie prawa pomocy jest w sytuacji, która może być w sposób uzasadniony oceniona jako wykazanie niemożności poniesienia przez wnioskującego o pomoc pełnych kosztów postępowania, bez uszczerbku koniecznego jego utrzymania.
Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 258 § 2 pkt 7 w związku z art. 246 § 1 pkt 2 P.p.s.a., orzeczono jak w sentencji postanowienia.