Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak po rozpoznaniu w dniu 23 lipca 2015 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. G. o sprostowanie oczywistej omyłki pisarskiej w sentencji wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 12 maja 2015 r. w sprawie ze skargi D. G. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy postanawia: oddalić wniosek.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 12 maja 2015 r., sygn. akt IV SA/Wa 672/15 w sprawie ze skargi D. G. na postanowienie Generalnego Dyrektora Ochrony Środowiska z dnia [...] grudnia 2014 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy, w pkt 1. uchylił zaskarżone postanowienie, w pkt 2. określił, że zaskarżone postanowienie nie podlega wykonaniu do czasu uprawomocnienia się wyroku, natomiast w pkt 3. zasądził od organu na rzecz skarżącej zwrot kosztów postępowania.
W dniu 30 czerwca 2015 r. wpłynął do akt sprawy wniosek skarżącej z dnia 29 czerwca 2015 r. - reprezentowanej przez pełnomocnika będącego córką skarżącej - o sprostowanie sentencji wyroku z dnia 12 maja 2015 r. w zakresie określenia przedmiotu sprawy. Pełnomocnik skarżącej w przedmiotowym wniosku domagał się zastąpienia sformułowania "w przedmiocie odmowy uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy", treścią "w przedmiocie utrzymania w mocy postanowienia Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w [...] z dnia [...] września 2014 r. sygn. akt: [...] odmawiającego uzgodnienia projektu decyzji o warunkach zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku gospodarczego na działce o numerze ewidencyjnym [...], obręb K., gmina D.".
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje.
Wniosek jest niezasadny i podlega oddaleniu.
Stosownie do treści art. 156 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.), sąd może zarówno z urzędu, jak i na wniosek sprostować w wyroku niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki.
Wykładnia gramatyczna tego przepisu wskazuje, że wszystkie opisane w nim nieprawidłowości muszą mieć charakter oczywisty, tzn. niebudzący wątpliwości, bezsporny, pewny. Oczywistość wadliwości może wynikać z samej natury niedokładności, błędu lub omyłki, jak też z porównania ich z innymi niebudzącymi wątpliwości okolicznościami. Wyraża się ona bowiem w tym, że jest natychmiast rozpoznawalna i wynika jednoznacznie z treści orzeczenia. O dopuszczalności sprostowania wyroku decyduje przede wszystkim wpływ omyłki na treść orzeczenia sądu (por. postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 2004 r., sygn. akt OZ 887/04 i z dnia 23 października 2013 r., sygn. akt II OSK 990/12 - dostępne na stronie internetowej orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl). Jednak sprostowanie w żadnym wypadku nie może prowadzić do zmiany rozstrzygnięcia. Niedopuszczalność sprostowania prowadząca do zmiany rozstrzygnięcia odnosi się zarówno do zmiany pod względem podmiotowym, jak i przedmiotowym. Przedmiotem sprostowania wyroku mogą być zatem niedokładności, błędy pisarskie albo rachunkowe lub inne oczywiste omyłki, przy czym nieprawidłowości te muszą mieć charakter oczywisty. Nie ma charakteru oczywistego omyłka, której stwierdzenie wymaga głębszej analizy akt postępowania. Nie podlega również sprostowaniu mylne ustalenie faktu, chociażby zostało ono spowodowane przeoczeniem. Kwestia czy prostowana okoliczność jest w rzeczywistości poparta dokumentami znajdującymi się w aktach postępowania jest bez znaczenia dla oceny możliwości dokonania sprostowania.