Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Michał Sułkowski po rozpoznaniu w dniu 13 stycznia 2016 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku radcy prawnego P. W. z dnia 28 października 2015 r. o przyznanie wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w sprawie ze skargi K. K., K. K., S. K. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania postanawia: przyznać radcy prawnemu P. W. ze środków budżetowych Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie kwotę 151,80 zł tytułem zwrotu kosztów pomocy prawnej udzielnej z urzędu, w tym: tytułem opłaty za sporządzenie opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej kwotę 120 zł podwyższoną o kwotę 27,60 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług oraz tytułem zwrotu niezbędnych udokumentowanych wydatków kwotę 4,20 zł.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 21 września 2015 r. oddalił skargi K. K., K. K., S. K. na postanowienie Wojewody [...] z dnia [...] sierpnia 2012 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia niedopuszczalności odwołania.
Wyznaczony w ramach prawa pomocy pełnomocnik skarżących (radca prawny P. W.) wniósł o sporządzenie uzasadnienia powołanego wyroku. Odpis orzeczenia z uzasadnieniem doręczono mu w dniu 22 października 2015 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie postanowieniem z dnia 22 października 2015 r. przyznał wyznaczonemu pełnomocnikowi kwotę 240 zł tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne wykonane na zasadzie prawa pomocy w postępowaniu przed sądem administracyjnym w pierwszej instancji oraz kwotę 55,20 zł stanowiącą 23 % podatku od towarów i usług.
Naczelny Sąd Administracyjny postanowieniem z dnia 10 grudnia 2015 r. sygn. akt I OZ 1639/15 oddalił zażalenie radcy prawnego P. W. na postanowienie z dnia 22 października 2015 r., nie podzielając stanowiska pełnomocnika, że w przedmiotowej sprawie należało mu przyznać wynagrodzenie z tytułu pomocy prawnej świadczonej z urzędu odrębnie na rzecz każdego z trojga skarżących.
W piśmie z dnia 28 października 2015 r. radca prawny P. W. złożył do Sądu pismo, w którym poinformował, że nie znajduje podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej od wyroku z dnia 21 września 2015 r. Pełnomocnik wniósł zarazem o przyznanie kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu w kwocie 360 zł powiększonej o należną stawkę podatku od towarów i usług, a także o zwrot kosztów przesłania pocztą rzeczonej opinii (4,20 zł) oraz przedmiotowego pisma z dnia 28 października 2015 r. (4,20 zł), co łącznie stanowi 8,40 zł. Oświadczył, że koszty udzielonej pomocy prawnej nie zostały zapłacone ani w całości, ani w części. Do pisma dołączył egzemplarz opinii o braku podstaw do wniesienia skargi kasacyjnej oraz dowód przekazania jej skarżącym (potwierdzenie nadania przesyłki poleconej z odpłatnością 4,20 zł).
Zgodnie z art. 250 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), wyznaczony radca otrzymuje wynagrodzenie według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności radców prawnych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Stawki wynagrodzenia oraz zasady ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej, udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu, w przedmiotowej sprawie określa rozporządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (Dz. U. z 2013 r., poz. 490 ze zm. - dalej rozporządzenie).
Wedle § 15 rozporządzenia koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa obejmują:
1) opłatę w wysokości nie wyższej niż 150% stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3-4, oraz