Wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi na decyzję SKO w W. w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego
Sentencja

Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 6 września 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku G. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienia radcy prawnego w sprawie ze skargi G. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. z dnia [...] lutego 2010 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego postanawia: 1. oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, 2. ustanowić radcę prawnego, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Izby Radców Prawnych w W.

Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie

Prawomocnym postanowieniem referendarza sądowego z dnia 9 czerwca 2010 r., sygn. akt IVSA/Wa 751/10, skarżąca G. S. została zwolniona od kosztów sądowych w niniejszej sprawie.

Po wydaniu w dniu 25 sierpnia 2010 r. wyroku oddalającego jej skargę na wskazaną w sentencji decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W.e z dnia [...] lutego 2010 r., skarżąca złożyła na urzędowym formularzu kolejny wniosek o przyznanie prawa pomocy wnosząc ponownie o zwolnienie od kosztów sądowych oraz dodatkowo o ustanowienie pełnomocnika (adwokata lub radcy prawnego).

W ponownie złożonym oświadczeniu o stanie rodzinnym i majątkowym skarżąca wskazała, że jej sytuacja materialna nie uległa poprawie od czasu wydania postanowienia o zwolnieniu od kosztów sądowych.

Z nadesłanego formularza PPF wynika, że skarżąca w dalszym ciągu prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe, a jedynym jej źródłem utrzymania jest świadczenie rentowe w wysokości 1003 zł miesięcznie. Skarżąca posiada dom o pow. 50 m2 oraz nieruchomość rolną o pow. 19 a. Nie ma innych nieruchomości, przedmiotów wartościowych ani zgromadzonych oszczędności. Na stałe miesięczne wydatki ponoszone w gospodarstwie domowym wnioskodawczyni składają się: koszty zakupu węgla (150 zł), opłaty za energię elektryczną (50 zł), opłaty za telefon (30 zł), koszty zakupu gazu ( 50 zł), koszty wywozu śmieci i odbioru ścieków (30 zł), podatek i ubezpieczenie (50 zł), a także zakupów leków (200 zł). Pozostająca do dyspozycji skarżącej kwota 430 zł miesięcznie przeznaczana jest na zakup wyżywienia, ubrań i środków czystości.

Rozpoznając wniosek należy zważyć co następuje:

Zgodnie z art. 243 § 1 zd. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.; zwanej dalej P.p.s.a.), prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Przyznanie prawa pomocy przed lub w toku postępowania rozpoznawczego obejmuje także postępowanie egzekucyjne (art. 243 § 2 P.p.s.a.).

Rozważając zasadność przyznania prawa pomocy w pierwszej kolejności w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, należy wskazać, że w niniejszej sprawie skarżąca w dniu 30 maja 2010 r. złożyła wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych. W wyniku rozpoznania przedmiotowego wniosku, referendarz sądowy postanowieniem z dnia 9 czerwca 2010 r. przyznał skarżącej prawo pomocy we wnioskowanym zakresie. Postanowienie to w dniu 23 czerwca 2010 r. uzyskało przymiot prawomocności. Należy zatem stwierdzić, że pozostaje ono w mocy, a możliwość jego uchylenia lub zmiany przez Sąd mogłaby zajść jedynie w przypadku wyznaczonym dyspozycją normy zawartej w art. 165 P.p.s.a., tj. wskutek zmiany okoliczności sprawy. W rozważanym przypadku sytuacja taka nie zachodzi.

Powyższe oznacza, że od dnia wydania postanowienia przyznającego wnioskodawczyni prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych skarżąca nie ma obowiązku uiszczania żadnych kosztów sądowych, aż do prawomocnego zakończenia sprawy, czyli również przed Naczelnym Sądem Administracyjnym.

W sytuacji wcześniejszego zwolnienia skarżącej od kosztów sądowych na mocy prawomocnego orzeczenia referendarza sądowego, nie jest ona zobowiązana do ponownego ubiegania się o przyznanie prawa pomocy w tym zakresie, jeżeli ma zamiar dokonać w postępowaniu czynności podlegającej opłacie.

Konkludując należy stwierdzić, iż w rozpoznawanym przypadku skarżącej przyznano już prawo pomocy w zakresie zwolnienia od kosztów sądowych, a zatem merytoryczne rozpoznawanie kolejnego wniosku w tym samym zakresie, poprzez dokonywanie oceny oświadczeń skarżącej odnoszących się do jej sytuacji majątkowej byłoby niecelowe.

Rozpoznając natomiast wniosek skarżącej o przyznanie prawa pomocy w zakresie ustanowienia pełnomocnika z urzędu, należy uznać, iż zasługuje on na uwzględnienie.

Oceniając wniosek o ustanowienie radcy prawnego stwierdzić bowiem należy, że skarżąca wykazała, iż spełnia wymogi określone w art. 246 § 1 pkt 2. Trudna sytuacja materialna skarżącej (niskie dochody, brak oszczędności oraz stałe wydatki na leczenie oraz utrzymanie domu) daje podstawę przypuszczać, iż poniesienie przez nią kosztów związanych z ustanowieniem profesjonalnego pełnomocnika, narazi skarżącą na uszczerbek w środkach utrzymania koniecznego.

W tym stanie rzeczy, na podstawie powołanych powyżej przepisów oraz art. 258 § 2 pkt 7 P.p.s.a., należało orzec jak w postanowieniu.

Strona 1/1
Inne orzeczenia o symbolu:
6099 Inne o symbolu podstawowym 609
Inne orzeczenia z hasłem:
Prawo pomocy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze