Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 15 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku D. W. o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych w sprawie ze skargi D. W. na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie przekazania według właściwości postanawia: - zwolnić D. W. od kosztów sądowych.
D. W. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z wnioskiem o przyznanie mu prawa pomocy poprzez zwolnienie od kosztów sądowych w postępowaniu dotyczącym skargi na postanowienie Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lutego 2010 r. nr [...] w przedmiocie przekazania według właściwości.
W uzasadnieniu wniosku oraz w oświadczeniu o stanie rodzinnym, majątku i dochodach wnioskodawca wskazał, że prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną i dwójką dzieci. Jedynym źródłem utrzymania rodziny jest świadczenie z ZUS w wysokości 437,80 zł netto.
Mając powyższe na uwadze należało zważyć, co następuje:
Przyznanie prawa pomocy w postępowaniu sądowoadministracyjnym stanowi wyjątek od zasady, iż strony ponoszą koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie (art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm., dalej: p.p.s.a.). Z dyspozycji art. 243 § 1, oraz art. 245 §§ 1-3 p.p.s.a. wynika, że właściwy sąd administracyjny może na wniosek strony, złożony przed wszczęciem postępowania lub w jego toku, przyznać jej prawo pomocy w zakresie całkowitym lub częściowym. W rozpoznawanej sprawie skarżący wniósł o zwolnienie go od kosztów sądowych, a zatem o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym. Warunkiem przyznania prawa pomocy w tym zakresie jest wykazanie przez wnioskodawcę, że nie jest on w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny (art. 246 § 1 pkt 2 p.p.s.a.).
Ocena okoliczności przedstawionych w złożonym wniosku oraz wynikających z załączonych do niego dokumentów uzasadnia przyznanie wnioskodawcy prawa pomocy w żądanym zakresie. Należy bowiem stwierdzić, że rzeczywisty dochód, którym skarżący dysponuje, tj. 437,80 zł miesięcznie netto na cztery osoby nie tylko nie pozwala na poczynienie oszczędności, które mogłyby zostać przeznaczone na pokrycie kosztów sądowych, ale nie wystarcza nawet na pokrycie kosztów bieżącego utrzymania skarżącego oraz jego rodziny.
Mając powyższe na uwadze, przy uwzględnieniu informacji wynikających z wniosku o przyznanie prawa pomocy a w szczególności faktu deklarowanego dochodu czteroosobowej rodziny stwierdzić należy, że D. W. nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Wobec powyższego, na podstawie art. 246 § 1 pkt 2 i art. 258 § 2 pkt 7 p.p.s.a., należało postanowić jak w sentencji.