Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Joanna Dziedzic po rozpoznaniu w dniu 6 lipca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym wniosku J. S. o przyznanie prawa pomocy w zakresie całkowitym obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie skargi J. S. na postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2009 r. znak: [...] w przedmiocie sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej postanawia: przyznać prawo pomocy w zakresie całkowitym, tj.: 1). zwolnić J. S. od kosztów sądowych, 2). ustanowić adwokata, o którego wyznaczenie zwrócić się do Okręgowej Rady Adwokackiej w W.
W dniu 29 czerwca 2009 r., za pośrednictwem urzędu pocztowego, J. S. złożył na urzędowy formularzu wniosek o przyznania prawa pomocy w zakresie całkowitym, obejmującym zwolnienie od kosztów sądowych oraz ustanowienie adwokata w sprawie ze skargi na wskazane w sentencji postanowienie Ministra Infrastruktury z dnia [...] lutego 2009 r. znak: [...].
Z informacji podanych przez skarżącego w nadesłanym formularzu PPF wynika, że wnioskodawca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe wraz z żoną oraz niepełnoletnim synem. Skarżący wskazał, iż jest osobą bezrobotną, a jedynym dochodem jego rodziny jest wynagrodzenie żony, uzyskiwane z tytułu umowy o pracę w wysokości 1200 zł brutto miesięcznie. Z rubryki 7 formularza, dotyczącej stanu majątkowego wynika, że wnioskodawca oprócz nieruchomości rolnej o pow. 0,89 ha nie posiada żadnego majątku, zgromadzonych środków finansowych ani przedmiotów wartościowych.
Na potwierdzenie swojego statusu jako osoby bezrobotnej, skarżący nadesłał zaświadczenie z Urzędu Pracy w T.
Rozpoznając wniosek należy stwierdzić, że zasługuje on na uwzględnienie.
Na gruncie obowiązujących regulacji prawnych obowiązuje zasada, według której koszty sądowe jak również koszty wynagrodzenia fachowego pełnomocnika pokrywa strona dochodząca swych roszczeń. Jednakże przepisy postępowania sadowoadministracyjnego pozwalają skarżącym, nieposiadającym wystarczających środków finansowych koniecznych do ochrony ich interesu prawnego na ubieganie się o przyznanie tzw. prawa pomocy. Należy dodać, że prawo pomocy może dotyczyć wyłącznie postępowania przed sądem administracyjnym i nie rozciąga się na postępowanie administracyjne.
Na obecnym etapie rozpoznawania skargi skarżący jest zobowiązany do uiszczenia wpisu od skargi w kwocie 100 zł (§ 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 16 grudnia 2003r. w sprawie wysokości oraz szczegółowych zasad pobierania wpisu w postępowaniu przed sądami administracyjnymi, Dz. U. Nr 221, poz. 2193 ze zm.). Pozostałe koszty postępowania, jakie może ewentualnie ponieść strona skarżąca zawężają się do wpisu od ewentualnych środków odwoławczych wnoszonych od orzeczeń sądu pierwszej instancji (skargi kasacyjnej, zażalenia), opłat kancelaryjnych (np. od wniosku o sporządzenie i doręczenie uzasadnienia wyroku oddalającego skargę) oraz wynagrodzenia przysługującego fachowemu pełnomocnikowi.
W rozpatrywanej sprawie wniosek skarżącego dotyczy obu instytucji prawa pomocy tj. zwolnienia od kosztów sądowych oraz ustanowienia adwokata. Ze względu na tak określone granice wniosku, skarżący powinien udowodnić, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego. Do wykazania tej okoliczności zobowiązuje go przepis art. 246 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.).
Stan majątkowy, dochodowy i rodzinny skarżącego opisany we wniosku złożonym na urzędowym formularzu PPF uzasadnia przyznanie mu prawa pomocy we wnioskowanym przez stronę zakresie. Udowodnił on bowiem, że nie jest w stanie ponieść jakichkolwiek kosztów postępowania sądowego.
Należy podkreślić, iż skarżący jest osobą bezrobotną, bez prawa do zasiłku. Nie posiada zatem żadnych stałych źródeł dochodów. Jedynym dochodem rodziny skarżącego jest wynagrodzenie jego żony z tytułu umowy o pracę w wysokości 1200 zł brutto miesięcznie. Powyższe daje zatem podstawę przypuszczać, iż sytuacja materialno-bytowa skarżącego jest trudna i uzasadnia przyznanie mu prawa pomocy w zakresie całkowitym. Poniesienie przez skarżącego jakichkolwiek kosztów postępowania mogłoby wiązać się ze znacznym uszczerbkiem w koniecznym utrzymaniu i skutkować niemożnością zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych skarżącego oraz jego rodziny.
Z tych względów na podstawie art. 245 i 246 § 1 pkt 1 w związku z art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi orzeczono, jak w sentencji postanowienia.