Referendarz sądowy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie - Monika Stępkowska - Bigiej po rozpoznaniu w dniu 24 listopada 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi E. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2009 r., nr [...] w przedmiocie lokalizacji drogi krajowej postanawia zwolnić E. S. od kosztów sądowych.
W toku postępowania w sprawie ze skargi E. S. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] marca 2009 r., nr [...] w przedmiocie lokalizacji drogi krajowej, skarżący złożył do Sądu na urzędowym formularzu PPF wniosek o przyznanie prawa pomocy w zakresie częściowym obejmującym częściowe zwolnienie od kosztów sądowych.
Z danych zawartych na urzędowym formularzu PPF wynika, że wnioskodawca pozostaje we wspólnym gospodarstwie domowym wraz z żoną i pełnoletnim synem. Posiada dom o pow. 110 m2, nieruchomość rolną o pow. 7,42 ha (wydzierżawiona - dzierżawcą jest syn). Skarżący uzyskuje dochód z tytułu emerytury w wysokości 1218,79 zł, jego żona - zasiłek w wysokości 425, 31 zł (kwartalnie), zaś syn - 675,10 zł z tytułu renty. Ponadto skarżący wymienił następujące wydatki miesięczne: energia elektryczna - 353,67 zł, gaz - 571,68 zł, telefon- 97,80 zł, kanalizacja - 128,34 zł i roczne: rejestracja pojazdów 400 zł, ubezpieczenie środków transportu - 410 zł, inne ubezpieczenia - 744 zł.
Przy piśmie z dnia 6 listopada 2009 r. skarżący w uzupełnieniu wniosku o przyznanie prawa pomocy nadesłał: dokumenty potwierdzające wysokość dochodów uzyskiwanych przez skarżącego i jego żonę (odcinek emerytury, wypłaty zasiłku), wyciąg z rachunku bankowego syna skarżącego za okres od 1 sierpnia 2009 r. do 31 października 2009 r. (saldo początkowe: 11,52 zł, saldo końcowe: 6,81 zł)
Przedmiotowy wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Zasadą postępowania sądowoadministracyjnego jest, stosownie do art. 199 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. nr 153, poz. 1270 ze zm.) ponoszenie przez stronę kosztów sądowych związanych ze swym udziałem w sprawie. Tak więc podmiot wnoszący skargę do sądu administracyjnego powinien partycypować w kosztach związanych z prowadzeniem postępowania. Instytucja prawa pomocy ma charakter wyjątkowy i jest przyznawana osobom charakteryzującym się trudną sytuacją materialną. Do osób tych zaliczyć można bezrobotnych, którzy nie pobierają zasiłku lub osoby, które ze względu na okoliczności życiowe pozbawione są środków do życia bądź środki te są bardzo ograniczone i zaspakajają tylko podstawowe potrzeby. Przyznanie prawa pomocy, ma na celu zapewnienie dostępu do sądu stronie, której brak środków finansowych dostęp ten uniemożliwia.
Przepis art. 243 § 1 cyt. wyżej ustawi stanowi, że prawo pomocy może być przyznane stronie na jej wniosek złożony przed wszczęciem postępowania lub w toku postępowania. Stosownie do treści art. 246 § 1 pkt 2, prawo pomocy w zakresie częściowym przyznaje się osobie fizycznej, gdy wykaże, że nie jest w stanie ponieść pełnych kosztów postępowania bez uszczerbku utrzymania koniecznego dla siebie i rodziny.
Oceniając wniosek E. S. o zwolnienie od kosztów sądowych stwierdzić należy, że skarżący wykazał, iż spełnia wymogi określone we wskazanym wyżej art. 246 § 1 pkt 2. Biorąc pod uwagę, że wnioskodawca oraz jego żona i syn uzyskują dochód w łącznej wysokości 2035,60 zł miesięcznie, oraz mając na uwadze wysokość wydatków, które ponoszą na utrzymanie, należało uznać, że jego wniosek zasługuje na uwzględnienie. Stwierdzić należy, że przedstawione przez wnioskodawcę informacje i dokumenty pozwalają uznać, że poniesienie przez niego kosztów sądowych, mogłoby narazić jego oraz jego rodzinę na uszczerbek utrzymania koniecznego.
Dlatego też na podstawie art. 246 § 1 pkt 2, art. 258 § 1 i § 2 pkt 7 wyżej cytowanej ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, należało postanowić jak w sentencji.