Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska po rozpoznaniu w dniu 7 lipca 2010 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi F. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w L. na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w W. z dnia [...] marca 2010 r. Znak [...] w przedmiocie wstrzymania użytkowania instalacji do odzysku odpadów postanawia: odmówić wstrzymania wykonania zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji organu I instancji.
Pełnomocnik radca prawny M. K. wniósł w imieniu F. sp. z o.o. w L. skargę na decyzję Głównego Inspektora Ochrony Środowiska z dnia [...] marca 2010 r., znak [...], uchylającą decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w [...] z dnia [...] listopada 2009 r., znak: [...], wstrzymującej użytkowanie instalacji do odzysku odpadowej tkanki zwierzęcej o zdolności przetwarzania ponad 10 ton na dobę, eksploatowanej bez pozwolenia zintegrowanego, zlokalizowanej w miejscowości L., ul. [...] [...], do której tytuł prawny posiada F. Sp. z o.o., ul. [...] [...], [...] [...] oraz określającej termin wstrzymania użytkowania opisanej instalacji - uwzględniając potrzebę bezpiecznego dla środowiska zakończenia użytkowania - do dnia 01.03.2010 r., w części dotyczącej terminu wstrzymania użytkowania instalacji i orzekającej wstrzymać użytkowanie instalacji przeznaczonej do odzysku odpadowej tkanki zwierzęcej o zdolności przetwarzania ponad 10 ton na dobę, eksploatowanej przez F. Sp. z o.o., ul. [...] [...], [...] [...], bez wymaganego pozwolenia zintegrowanego z dniem 30 czerwca 2010 r., a w pozostałej części utrzymującej tą decyzję w mocy.
W skardze pełnomocnik zawarł wniosek o wstrzymanie przez Sąd wykonania w całości zaskarżonej decyzji Głównego Inspektora Ochrony Środowiska w W. z dnia [...] marca 2010 r., znak: [...] oraz poprzedzającej ją decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Ochrony Środowiska w [...] z dnia [...] listopada 2009 r., znak: [...].
Pismo zawierające skargę oraz wniosek o wstrzymanie decyzji zawiera również uzasadnienie. Z układu tego pisma wynika, że uzasadnienie odnosi się zarówno do skargi jak i do wniosku o wstrzymanie wykonania decyzji.
W uzasadnieniu pełnomocnik zawarł szereg zarzutów dotyczących zasadności i prawidłowości wydania decyzji. Nie przedstawił jednak okoliczności, świadczących o tym, iż w związku z wykonaniem decyzji zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył co następuje:
W myśl art. 61 § 3 zd. 1 ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270), zwanej dalej "p.p.s.a.", po przekazaniu sądowi skargi sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania w całości lub w części aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania.
W ocenie Sądu okoliczności przedmiotowej sprawy nie wskazują na to, ażeby wstrzymanie użytkowania instalacji do odzysku odpadowej tkanki zwierzęcej mogło rodzić niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.
W szczególności należy wskazać na fakt, iż w zaskarżonej decyzji określono termin wstrzymania użytkowania instalacji do dnia 30 czerwca 2010 r.
Z akt sprawy wynika, iż w celu ustalenia bezpiecznego terminu wstrzymania użytkowania instalacji [...] Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska w [...] pismem z dnia [...] czerwca 2009 r., znak: [...] wezwał stronę na rozprawę administracyjną w dniu 18 czerwca 2009 r. Podczas rozprawy pełnomocnik F. Sp. z o.o. w L., na wniosek którego termin rozprawy został przesunięty na 9 lipca 2009 r., zapoznał się z zebranym materiałem dowodowym oraz wniósł o umorzenie postępowania jako bezprzedmiotowego, odmawiając podania terminu bezpiecznego dla środowiska zakończenia użytkowania instalacji, a tym samym nie wskazał również okoliczności świadczących o tym, iż wstrzymanie użytkowania instalacji mogło by rodzić niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków.