Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Lidia Serwiniowska po rozpoznaniu w dniu 26 marca 2009 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi J. R. na decyzję Dyrektora Izby Celnej we W. z dnia [...] nr (bez numeru) w przedmiocie mianowania na stopień służbowy funkcjonariusza celnego postanawia I. odrzucić skargę; II. zwrócić skarżącej uiszczony wpis od skargi w kwocie 200 (dwieście) złotych.
Pismem z dnia 25 stycznia 2010 r. J. R. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na akt mianowania jej przez Dyrektora Izby Celnej we W. na stopień służbowy aspiranta celnego w korpusie aspirantów Służby Celnej (z dnia [...]).
Od powyższej skargi J.R., w dniu 23 stycznia 2010 r., uiściła wpis w kwocie 200 zł (poz.rej.doch.budż. 268/2010 r.).
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Celnej we W. wniósł o jej odrzucenie, z tego powodu, że sprawa dotycząca mianowania na stopień służbowy nie należy do właściwości sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest wydany przez Dyrektora Izby Celnej we W. akt mianowania skarżącej na stopień służbowy aspiranta celnego w korpusie aspirantów Służby Celnej.
Przede wszystkim powiedzieć należy, że zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej p.p.s.a. ustawa ta normuje postępowanie sądowe w sprawach z zakresu kontroli działalności administracji publicznej oraz w innych sprawach, do których jego przepisy stosuje się z mocy ustaw szczególnych (sprawy sądowoadministracyjne).
Z kolei art. 3 p.p.s.a. stanowi, że sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie (§ 1). Zaś kontrola działalności administracji publicznej przez sądy administracyjne obejmuje orzekanie w sprawach skarg na: 1) decyzje administracyjne; 2) postanowienia wydane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także na postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty; 3) postanowienia wydane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie; 4) inne niż określone w pkt 1-3 akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa; 4a) pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach; 5) akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej; 6) akty organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, inne niż określone w pkt 5, podejmowane w sprawach z zakresu administracji publicznej; 7) akty nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego; 8) bezczynność organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a (§ 2).
Sądy administracyjne orzekają także w sprawach, w których przepisy ustaw szczególnych przewidują sądową kontrolę, i stosują środki określone w tych przepisach (§ 3 art. 3 p.p.s.a.).
I tak, po myśli art. 188 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o Służbie Celnej (Dz.U. nr 168, poz. 1323 ze zm.), regulującej m.in. zadania i organizację Służby Celnej, w przypadku wydania decyzji o przeniesieniu, powierzeniu pełnienia obowiązków służbowych na innym stanowisku, przeniesieniu na niższe stanowisko bądź zawieszeniu w pełnieniu obowiązków służbowych, a także zwolnieniu ze służby, właściwym do rozpoznania skargi na nią jest sąd administracyjny. Jednakże, art. 189 tej ustawy stanowi, że do rozpoznawania sporów o roszczenia ze stosunku służbowego funkcjonariuszy w sprawach wyżej niewymienionych właściwy jest sąd powszechny.
W związku z powyższym, bezspornym jest, iż zaskarżony akt mianujący skarżącą na stopień służbowy nie może być kontrolowany przez sąd administracyjny, a rozważana sprawa niewątpliwie ma związek z działalnością sądu powszechnego, nie podlegającą właściwości sądu administracyjnego.
Na marginesie, ustosunkowując się do twierdzenia skarżącej zawartego w skardze, dodać jeszcze należy, że mianowanie na stopień służbowy jest aktem z zakresu sfery dyspozycyjności funkcjonariusza wobec jego władzy służbowej. Nie stanowi zaś innego niż określone w pkt 1-3 § 2 art. 3 p.p.s.a. aktu lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczącego uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa.
W tej sytuacji, na podstawie art. 58 § 1 pkt 1 p.p.s.a., skarga jako niedopuszczalna podlegała odrzuceniu, o czym orzeczono w pkt I sentencji postanowienia.
Stosownie zaś do art. 232 § 1 pkt 1 lit. a p.p.s.a., sąd z urzędu zwraca stronie cały uiszczony wpis od pisma odrzuconego lub cofniętego, jeżeli odrzucenie lub cofnięcie nastąpiło przed wysłaniem odpisu skargi - organowi, którego działanie lub bezczynność zaskarżono, a także odpisu środka odwoławczego albo skargi o wznowienie postępowania innym stronom.
Wobec tego, uiszczony przez skarżącą w dniu 23 stycznia 2010 r. wpis od skargi w kwocie 200 zł należało zwrócić, o czym orzeczono w pkt II sentencji postanowienia.