Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ewa Kamieniecka po rozpoznaniu w dniu 26 lutego 2020 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi K. K. na decyzję Burmistrza D. z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego postanawia: I. odrzucić skargę; II. oddalić wniosek o przyznanie prawa pomocy.
Pismem z dnia [...] grudnia 2019 r. K. K. (dalej: strona, skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na opisaną w sentencji decyzję Burmistrza D. w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego. Strona wniosła również o zwolnienie jej od kosztów sądowych w sprawie oraz przyznanie adwokata z urzędu.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej odrzucenie z uwagi niewyczerpanie przez skarżącego środków zaskarżenia w przedmiotowej sprawie.
W wykonaniu zarządzenia Przewodniczącego Wydziału z dnia 14 stycznia 2020 r., pismem z dnia 20 stycznia 2020 r., wezwano skarżącego do usunięcia braku formalnego skargi przez podpisanie skargi lub podpisanie dołączonej kserokopii skargi i odesłanie jej na adres sądu, w terminie siedmiu dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia skargi.
Przesyłkę sądową zawierającą powyższe wezwanie doręczono skarżącemu w dniu 27 stycznia 2020 r. (k. 19 akt sądowych).
W wyznaczonym terminie strona nie uzupełniła wskazanego braku skargi.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Skarga podlegała odrzuceniu.
Zgodnie z art. 52 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm., dalej: p.p.s.a.), skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia, jeżeli służyły one skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator, Rzecznik Praw Obywatelskich lub Rzecznik Praw Dziecka. Przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć sytuację, w której stronie nie przysługuje żaden środek zaskarżenia, taki jak zażalenie, odwołanie lub ponaglenie, przewidziany w ustawie (§ 2).
Jednocześnie podnieść należy, że skuteczne zainicjowanie postępowania sądowego w celu kontroli legalności zaskarżonego aktu uzależnione jest od spełnienia m.in. wymogów formalnych pisma procesowego jakim jest skarga (art. 57 § 1 zd. 1 p.p.s.a.). Jednym z wymogów formalnych skargi - na podstawie art. 46 § 1 pkt 4 w związku z art. 57 § 1 p.p.s.a. - jest obowiązek jej podpisania przez stronę albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika. Wymieniony brak formalny skargi podlega sanowaniu w trybie art. 49 § 1 p.p.s.a., a jego nieuzupełnienie - pomimo wezwania sądu - skutkuje odrzuceniem skargi na podstawie art. 58 § 1 pkt 3 p.p.s.a.
W niniejszej sprawie skarżący wniósł skargę na decyzję Burmistrza D. z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] odmawiającą przyznania dodatku mieszkaniowego. Wskazane rozstrzygnięcie zawierało prawidłowe pouczenie o przysługującym środku zaskarżenia w postaci odwołania do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w W. w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji.
Jak wynika z przywołanych na wstępie przepisów ustawy procesowej, możliwość wniesienia skargi do sądu administracyjnego uzależniona jest m.in. od uprzedniego wyczerpania środków zaskarżenia przysługujących w administracyjnym toku instancji.
Oznacza to, że strona winna wpierw wykorzystać drogę postępowania administracyjnego, by następnie móc zainicjować postępowanie sądowe, którego przedmiotem będzie wówczas rozstrzygnięcie organu drugiej instancji. Należy bowiem podkreślić, że zaskarżeniu do sądu administracyjnego podlega jedynie akt administracyjny (decyzja bądź postanowienie) ostateczny, czyli wydany w postępowaniu drugoinstancyjnym (por. post. Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 marca 2011 r., sygn. akt I OSK 392/11, dostępne - podobnie jak pozostałe orzeczenia przywołane w tym uzasadnieniu - w centralnej bazie orzeczeń sądów administracyjnych: http://orzeczenia.nsa.gov.pl).