Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA - Tadeusz Kuczyński po rozpoznaniu w dniu 2 kwietnia 2007 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. Ż. w przedmiocie przyznania wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie rygoru klauzuli wykonalności, przyznania przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w W. na rzecz skarżącego kwoty [...] zł oraz kwoty [...] zł na zakup opału za sezon grzewczy [...] , [...] , [...] , [...] , [...] od dnia [...] r. do dnia zapłaty wraz z odsetkami oraz przyznania karty przejazdowej upoważniającej do bezpłatnego przejazdu komunikacją miejską do wskazanego miejsca wyżywienia, przyznania bonów na całodzienne wyżywienie postanawia odrzucić skargę.
Pismem z dnia [...] r. S. Ż. wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu w przedmiocie przyznania wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie rygoru klauzuli wykonalności, przyznania przez Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w W. na rzecz skarżącego kwoty [...] zł oraz kwoty [...] zł na zakup opału za sezon grzewczy [...] , [...] , [...] , [...] , [...] od dnia
[...] r. do dnia zapłaty wraz z odsetkami oraz przyznania karty przejazdowej upoważniającej do bezpłatnego przejazdu komunikacją miejską do wskazanego miejsca wyżywienia, przyznania bonów na całodzienne wyżywienie.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Ustosunkowując się do żądania skarżącego o przyznanie wyrokowi Naczelnego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu rygoru klauzuli wykonalności stwierdzić należy, że żądanie to wykracza poza ustawowy zakres kognicji przyznanej sądowi administracyjnemu. Zgodnie z art. 781 §2 Kodeksu postępowania cywilnego, tytułom egzekucyjnym pochodzącym od sądu administracyjnego oraz innym tytułom klauzulę wykonalności nadaje sąd rejonowy właściwości ogólnej dłużnika. Jeżeli tej właściwości nie można ustalić, klauzulę nadaje sąd rejonowy, w którego okręgu ma być wszczęta egzekucja, a gdy wierzyciel zamierza wszcząć egzekucję za granicą - sąd rejonowy, w którego okręgu tytuł został sporządzony. Żądanie skarżącego ma zatem charakter cywilnoprawny, a nie administracyjnoprawny i może być dochodzone jedynie na drodze powództwa cywilnego.
W związku z tym na podstawie art. 58 §1 pkt 1 p.s.a. skargę należało odrzucić.
Ustosunkowując się do pozostałych żądań w przedmiocie przyznania skarżącemu świadczeń wymienionych wyżej stwierdzić należy, co następuje.
Zgodnie z przepisem art. 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), dalej: p.s.a., sądy administracyjne powołane są do rozpoznawania spraw sądowoadministracyjnych. Ustawa ta w art. 3 § 1 stanowi, że sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej i stosują środki określone w ustawie. Kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty i czynności wskazane w art. 3 § 2 pkt 1 - 7 i w § 3, a także na bezczynność organów administracji publicznej w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4 p.s.a. Wojewódzki Sąd Administracyjny dokonuje jedynie oceny legalności decyzji organów administracji, nie posiadając kompetencji do zastępowania tych organów w zakresie działalności administracji czy też ustalania motywów jakimi się kierował organ w ramach swoich działań.
Z akt sprawy nie wynika, by żądania te były przedmiotem postępowania administracyjnego i rozstrzygnięć administracyjnych, które dopiero mogą być przedmiotem kontroli Sądu.
Należy wskazać, że ze względu na charakter orzeczeń tego Sądu nie może on wydawać wyroków zasądzających, ustalających lub kształtujących prawo.
Skarga w omawianym zakresie, jako niedopuszczalna podlegała zatem odrzuceniu na podstawie art. 58 §1 pkt 6 p.s.a.